ابن عظم، جمیل بن مصطفی
جميل بن مصطفى بن محمد حافظ بن عبدالله بن محمد بن اسماعيل العظم، ملقب به ابن عظم، از اديبان دمشق و از اعضاى «المجمع العلمي العربي» بود. وى به سال 1290ق در اسلامبول متولد شد و در پنج‌سالگى پدر خود را از دست داد و با خانواده خود به دمشق آمد و زبان فارسی و تركى را آموخت. او خطى زيبا داشت و نوشته‌هاى نظم و نثر او نیکو بود و مدتى روزنامه‌نگارى مى‌كرد و در شعر و ادب و خوشنویسى، به مقام ارجمندى رسيد. وى به سال 1352ق در دمشق درگذشت. از جمله آثار او مى‌توان به تأليفات زير اشاره نمود:
- عقود الجوهر في تراجم؛
- تفريج الشدة في تشطير البردة
- ديوان العرب (ناتمام)؛
- قاموس التراجم (ناتمام)؛
- التذكرة الجامعة
- قاموس الأسماء (فرهنگ اسامى عربى و معادل‌هاى تركى و فارسی آنها)؛
- الماضي و الحال (در شرح حال مردم عثمانى)؛
- رحلة إفريقية (تأليف صادق پاشا مؤيد كه ابن عظم آن را از تركى به عربى ترجمه كرده است)؛
- عقود النجوم؛
- فهرس الخزانة العظيمة؛
- فهرس كتب منتخبة من خزائن الكتب الكائنة في إستانبول؛
- السر المصون (ذيل كشف الظنون).[۱]
| نام | عظم، جمیل |
|---|---|
| نام‌های دیگر | عظم، جمیل بن مصطفی ب‍ک
جمیل العظم جميل بك العظم ابن العظم، جمیل بن مصطفی |
| نام پدر | |
| متولد | 1873 م |
| محل تولد | دمشق |
| رحلت | 1352 ق یا 1933 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | السر المصون ذيل علی كشف الظنون |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1889AUTHORCODE |
پانویس
- ↑ ر.ک: چترايى عزيزآبادى، مهرداد، 1387، ص308
منابع مقاله
چترايى عزيزآبادى، مهرداد، «نقد و بررسى: انتشار ذيلى تازه بر كشف الظنون»، برگرفته از پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: آينه ميراث، شماره 42، پاييز 1387، (11 صفحه، از 305 تا 315).