رباعیات باباطاهر عریان

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

رباعیات باباطاهر عریان، مجموعه اشعار آن عارف دل‎سوخته به زبان پارسی است که در 1364ش، توسط کانون انتشارات محراب به چاپ رسیده است.

‏رباعیات باباطاهر عریان
رباعیات باباطاهر عریان
پدیدآورانبابا طاهر (نويسنده)
عنوان‌های دیگررباعيات بابا طاهر عريان
ناشرکانون انتشارات محراب
مکان نشرايران - تهران
سال نشرمجلد1: 1364ش,
موضوعرباعي - قرن 5ق. شعر فارسي - قرن 5ق.
زبانفارسي
تعداد جلد1
کد کنگره
‏‏PIR‎‏ ‎‏4600‎‏ ‎‏13‎‏64

ساختار

کتاب، دارای مقدمه ناشر و محتوای مطالب در قالب اشعار به خط نستعلیق توسط «ثانی» است.

گزارش محتوا

ناشر، مقدمه خویش بر دیوان را پس از ذکر این دوبیتی از بابا طاهر: الهی آتش عشقم به جان زن شرر زان شعله‎ام بر استخوان زن چو شمعم برفروز از آتش عشق بر آن آتش دلم پروانه‎سان زن این‎گونه آغاز کرده است: شاید در میان گنجینه عظیم معارف منظوم پارسی، کمتر یادگاری به دلنشینی و سادگی و نفوذ تأثیر دوبیتی‎های باباطاهر عریان، بتوان یافت. در میان این ترانه‎های کوتاه و شورانگیز، آموزنده‎ترین پندهای عمیق و جان‎سوزترین زمزمه‎های دل عارفی عاشق، به یکدیگر درآمیخته و به مؤثرترین کلام بیان می‎شود: مکن کاری که بر پا سنگت آید جهان با این فراخی تنگت آید چو فردا نامه‎‎خوانان نامه خوانند تو خود از نامه خود ننگت آید[۱].

اشعار باباطاهر در اکثریت قریب به اتفاق تذکره‎ها موجود و از روزگاران گذشته در سینه صاحبان ذوق و حال محفوظ است. آیا این بدان سبب نیست که این عشق و شیفتگی به محبوب و معبود حقیقی، عمقی در جان و ریشه‎ای در فطرت انسان دارد؟ دلی دیرم خریدار محبت کزو گرم است بازار محبت لباسی بافتم بر قامت دل ز پود محنت و تار محبت کثرت تکرار و شیوایی و سادگی بیان در دوبیتی‎های باباطاهر به‎حدی است که بسیاری از آنها را به‎صورت ضرب‎المثل‎های مشهور زبان پارسی درآورده؛ نظیر: «چه خوش‎تر مهربونی هر دو سر بی»، «تو که نوشم نه‎ای نیشم چرایی»، «اگر دردم یکی بودی چه بودی»، «یکی درد و یکی درمان پسندد»، «بیا سوته‎دلان گرد هم آییم»، «متاع کفر و دین بی‎مشتری نیست»...[۲].

از نگاه نویسنده مقدمه، از برخی دوبیتی‎های باباطاهر می‎توان دریافت که وی مذهب شیعه اثنا‎عشری داشته است؛ چنان‎که در موارد ذیل به آن تصریح کرده: شو تارت ببینم تار تارو گرفته ظلمت هر برج و بارو خدایا روشنایی بر دلم ده که تا بینم جمال هشت و چارو مو آن مستم که پا از سر ندونم سر و پایی به‎جز دلبر ندونم دلارامی کزو گیرد دل آرام به‎غیراز ساقی کوثر ندونم نویسنده، التزام بابا به عرفان مشروع و عرفان مکتب اهل‎بیت(ع) که مبرا از ناخالصی‎های غیر توحیدی و منزه از اجتهادها و تخیلات ناصواب است را هم دلیل بر گرایش او به مذهب اثناعشریه دانسته است[۳].

در یکی از دوبیتی‎های بابا، خوف و رجا با استمداد از سه آیه قرآن کریم بیان می‎گردد: مو از «قالوا بلی» تشویش دیرم گنه از برگ و باران بیش دیرم اگر «لا تقنطوا» دستم نگیرد من از «يا ويلنا» اندیش دیرم [۴].

از این پیر دل‎سوخته، به‎غیراز دوبیتی‎ها که در ا ین دفتر می‎بینید، جملات و عبارات کوتاهی به زبان عربی باقی مانده که به‎غیراز زیبایی لفظ، حکایت از مقامات علمی و مدارج او در معرفت و سلوک است با استمداد فراوان از آیات قرآن کریم و اخبار و احادیث پیغمبر اکرم و ائمه معصومین. دوبیتی‎های باباطاهر در نسخه‎های متعددی که تاکنون تصحیح و چاپ شده، با وجود وحدت مضمون، با اختلاف عبارات زیادی همراه است. در اینجا ما از نسخه منتشرشده به‎وسیله انجمن آثار ملی که در سال 1354 چاپ شده استفاده کرده‎ایم...[۵].

وضعیت کتاب

کتاب، فهرست و پاورقی ندارد. در آخر دیوان چند غزل نیز از باباطاهر ذکر شده است.

پانویس

  1. مقدمه ناشر، ص4
  2. ر.ک: همان، ص4-5
  3. ر.ک: همان، ص5-6
  4. ر.ک: همان، ص7
  5. ر.ک: همان

منابع مقاله

مقدمه ناشر.


وابسته‌ها