شهرستانی، سید محمدحسین
سيد ميرزا ضياء الدين، محمد حسين شهرستانى مرعشى حائرى (1255-1315ق)، از علما و مشاهير بزرگ علوم اسلامى خطه کرمانشاه،
| نام | شهرستانی، محمد حسین بن محمد علی |
|---|---|
| نامهای دیگر | آی‍ت‌ال‍ل‍ه شهرستانی
ح‍ائ‍ری، محمد حسین ح‍س‍ی‍ن‍ی ال‍م‍رع‍ش‍ی ال‍ح‍ائ‍ری، محمد حسین م‍رع‍ش‍ی ال‍ح‍ائ‍ری، محمد حسین |
| نام پدر | سيد محمدعلى شهرستانى |
| متولد | 15 شوال سال 1255ق |
| محل تولد | کرمانشاه |
| رحلت | 1315 ق |
| اساتید | آيت‌الله سيد محمدعلى شهرستانى |
| برخی آثار | غاية المسئول في علم الأصول
اشک روان بر امیر کاروان: ترجمه الخصائص الحسینیه = دمع الحسین علی خصائص الحسین(ع) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE07927AUTHORCODE |
ولادت
او فرزند سيد محمدعلى شهرستانى در سال 15 شوال سال 1255ق، در کرمانشاه، به دنيا آمد. وى، از كودكى، علوم دينى و اسلامى را به خوبى فراگرفت و در جوانى به درجه‌ى اجتهاد رسيد. وى، از دوازده سالگى شروع به تأليف نمود.
پدرش، از سادات عظام خاندان مرعشى و نسب شريفش به حضرت سجاد(ع) منتهى مى‌شود و مادرش نوه وحيد بهبهانى است.
تحصیلات
از اوايل كودكى و نوجوانى به دنبال تحصيل دانش‌هاى دينى و اسلامى بود و سال‌ها از اساتيد متعدد در عتبات عاليات برخوردار گشت، ولى بيشتر از محضر علامه اردكانى استفاده كرد و سرانجام يكى از اساتيد بزرگ عراق گرديد كه شهرت و آوازه تدريس او به همه‌جا پيچيد.
آيت‌اللّه سيد محمد حسين شهرستانى تحصيلات را از همان زادگاه خود آغاز نمود. وى پس از اتمام مقدمات عازم كربلاى معلا شد و دروس سطح را در آن حوزه به اتمام رساند. وى پس از آن، از محضر درس پدرش آيت‌الله سيد محمدعلى شهرستانى و فاضل اردكانى بهره برد. او تقريرات درس استاد خود، فاضل اردكانى را در كتابى به نام: غاية المسئول و نهاية المأمول فى علم الأصول نگاشته است. اين كتاب بسيار مورد توجه استاد ايشان قرار گرفته و از آن تقدير فراوانى به عمل آورد.
وفات
سرانجام، در 59 سالگى در سال 1315 در كربلا درگذشت و در رواق حسينى به خاک سپرده شد.
آثار
- غاية المسئول در اصول فقه؛
- كتاب شوارع در شرح شرايع؛
- لباب الاجتهاد در تحقيق ادله؛
- جنة النعيم در اثبات امام منتظر؛
- الدر النضيد؛
- تلخيص و تلويح؛
- الكوكب الدرى؛
- الصحيفة الحسنية؛
- مواقع النجوم؛
- الموائد؛
- سبيل الرشاد؛
- عنصر متين؛
- ارشاد عوام؛
- تذكرة النفس؛
و...
اهل علم، سال‌ها در نجف اشرف، از حوزه درس او بهره‌ها بردند و از خرمن وجودش خوشه‌هاى مختلف چيدند و اكثر صاحب تراجم علما، در اوصافش قلم‌فرسايى‌ها نمودند. اين عالم ربانى در اواخر عمر، پس از سفرى كه به مشهد و تهران داشت، راهى كربلا گرديد و در آن ديار مقدس، مرجعيت جمعى از شیعیان را بر عهده گرفت.
وابسته‌ها
اشک روان بر امير کاروان: ترجمه الخصائص الحسينية (دمع الحسين علي خصائص الحسين عليه‌السلام)