عوفی، محمد بن محمد
محمد بن محمد عوفى بخارى، تاريخنگار، مترجم، اديب و نويسنده قرن هفتم هجرى است. او به سديدالدين محمد عوفى نيز مشهور و ملقب به سديدالدين يا نورالدين است. وى از اعقاب عبدالرحمان بن عوف، از صحابه پيامبر(ص) بود و به همين سبب، خاندان او به عوفى شهرت دارند. وى در نيمه دوم سده ششم هجرى در بخارا متولد شد.
نام | عوفی، محمد بن محمد |
---|---|
نام های دیگر | عوفی، سدیدالدین محمد
عوفی، نورالدین محمد بخاری، نورالدین محمد بن محمد |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | متن انتقادی جوامع الحکایات و لوامع الروایات |
کد مؤلف | AUTHORCODE3666AUTHORCODE |
کسب علم و دانش
وی در بخارا تحصيل كرد و سپس به بسيارى از شهرهاى ماوراء النهر، خراسان و سيستان سفر كرد. او تا اواخر حكومت سلطان محمد خوارزم شاه در خراسان به سر مىبرد و ضمن ديدار و گفتوگو با بزرگان و مشاهير همعصرش، به گردآورى اطلاعات تاريخى دست پيدا مىكرد كه در كتابهايش ثبت شده است.
وى پس از حمله مغول به سند گريخت و در خدمت ناصرالدين قباجه، از مماليك غوريه مىزيست و كتاب «لباب الالباب» را به نام وزير او عين الملك تأليف كرد. پس از غلبه سلطان شمسالدين تتمش، مؤسس سلسله شمسيه بر سند، عوفى نيز همراه ساير خدمه به خدمت او درآمد و در دهلى اقامت گزيد و در سال 630ق، كتاب «جوامع الحكايات» را به نام وزير او، نظامالملک جنيدى نوشت. از اواخر عمر او و چگونگى و تاريخ دقيق مرگش اطلاعى در دست نيست.
تأليفات
- لباب الالباب (نخستين تذكره درباره شاعران پارسىگو).
- جوامع الحكايات و لوامع الروايات.
- الفرج بعد الشدة.
منابع مقاله
صنعتى، محمدحسن، «از شناخت ادبى تاريخ بيهقى غافل نمانيم»، 12 ارديبهشت 1390.