یزیدی، عبدالله بن یحیی
عبدالله بن يحيى بن مبارک بن مغيره عدوى يزيدى، معروف به ابن‌يزيدى، اديب و مُقرى بغدادى در سده‌هاى 2 و 3ق است. پدرش يحيى به همراه ابراهيم بن عبدالله بن حسن در بصره عليه عباسيان شورش كرد. سپس در بغداد رحل اقامت گزيد.
| نام | یزیدی، عبدالله بن یحیی |
|---|---|
| نام های دیگر | عدوی، ابوعبدالرحمن عبدالله بن یحیی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 237 ق یا 851 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | غریب القرآن و تفسیره |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04160AUTHORCODE |
کسب علم و دانش
عبدالله در بغداد نشأت يافت و نزد استادانى از جمله پدرش -كه اديب و قارى مشهور بصره بود- به فراگيرى علوم پرداخت.
اساتيد
- يحيي بن مبارک بن المغيرة العدوي اليزيدي؛
- أبو عمرو بن العلاء؛
- أبو زكريا، يحيى بن زياد الفراء.
شاگردان
- أحمد بن ابراهيم بن عثمان، أبو العباس الوراق؛
- جعفر بن محمد، أبو محمد الأصبهاني؛
- بكران بن أحمد بن سهل، أبو محمد السراويلي؛
- أبو عمران موسى بن سلمة النحوي.
آثار
- كتاب غريب القرآن؛
- كتاب الوقف و الابتداء؛
- مختصر في النحو؛
- كتاب إقامة اللسان على صواب المنطق.
وفات
وی در سال 237ق از دنيا رفته است.
منابع مقاله
يزيدى، عبدالله بن يحيى، غريب القرآن و تفسيره، مقدمه (به قلم محقق كتاب محمد سليم الحاج)، بيروت، عالم الكتب، چاپ اول، 1405ق، ص 25 الى 35.