نجف، محمدطه
آیت‌الله محمد طه نجفى، عالم دينى، فقيه شيعى، اصولى، رجالى، مجتهد، مدرس، زاهد، عابد و شاعر، در سال 1241ق، در نجف اشرف ديده به جهان گشود و در همان‌جا نشو و نما يافت. مقدمات را از شيخ عبدالرضا طفيلى و دايى‌اش، شيخ جواد، فراگرفت.
| نام | نجفی، محمد طه بن مهدی |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1323 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تعليقة علی معالم الأصول (نجفي) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE9212AUTHORCODE |
وى، در محضر شيخ محسن خنفر، شيخ مرتضى انصارى، سيد حسين كوه‌كمرى و سيد حسين بحر العلوم تلمذ نمود و از شيخ ابوالحسن على بن خليل رازى اجازه روايت گرفت.
شاگردان
- سيد محمد سعيد حبوبى؛
- علامه سيد محسن امين؛
- شيخ على جواهرى؛
- شيخ حسن، فرزند شيخ محمدحسن صاحب جواهر؛
- سيد مهدى حكيم؛
- سيد محمد كاشى حائرى؛
- سيد عدنان بحرانى؛
و...
وى، پس از درگذشت ميرزاى شيرازى، عهده‌دار مرجعيت شیعیان شد. او به خوبى شعر مى‌سرود و قصايدى در مدح پيامبر(ص) و اميرالمؤمنين(ع) از وى باقى مانده است.
ايشان، در اواخر عمر، بينايى‌اش را از دست داد. در سال 1323ق، در نجف اشرف، درگذشت و در حجره‌اى در نزديكى صحن مطهر، به خاک سپرده شد.
آثار
- الانصاف فى تحقيق مسائل الخلاف؛
- حاشيه بر الجواهر در فقه؛
- اتقان المقال فى احوال الرجال(در شرح حال رجال حديث كه در ابتدا، نام آن، «احياء الموات فى اسماء الرواة» بود)؛
- الفوائد السنية(حاشيه بر فرائد الاصول شيخ انصارى)؛
- غناء المخلصين؛
- حاشيه بر المعالم؛
- شرح منظومه بحر العلوم؛
- كشف الحجاب فى استصحاب الكرّ و مطلق الاستصحاب؛
- كشف الاستار عن حكم الخارج عن دار الاقامة فى الاسفار.