وشاء، محمد بن احمد
«محمد بن احمد بن اسحاق بن يحيى الوشاء»، متوفاى 325ق / 936م، مكنى به ابوالطيب، شاگرد مبرد و ثعلب بوده است. به گفته القفطى: «در دارالخلافه تعليم مى‌داد و به جهت علم نحو، در كنار نحويون ديگرى مانند ابن انبارى، ابن قتيبه، جزء مذهب بغداديه محسوب مى‌شود».
| نام | وشاء، محمد بن احمد |
|---|---|
| نام های دیگر | وشاء، ابوطیب محمد بن احمد
وشاء، ابیطیب محمد بن احمد بن اسحاق بن یحیی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 325 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE621AUTHORCODE |
او از ظرفاى ادباء و نحوى‌ها و اخبارى‌ها بوده و چندين كتاب در زمينه نحو، لغت، ادب و اخبار نوشته است كه معروف‌ترين آنها «الموشى» يا «الظرف و الظرفاء» است.
آثار
1. الظرف و الظرفاء؛
2. كتاب اخبار الزنج؛
3. الزاهر فى الانوار و الزهر؛
4. حدود الطرف الكبير؛
5. اخبار المتظرفات؛
6. كتاب السلوان؛
7. كتاب المثلث؛
8. كتاب الموشح؛
9. كتاب سلسلة الذهب؛
10. كتاب المقصور و الممدود؛
11. كتاب خلق الانسان؛
12. كتاب خلق الفرس.