سیدحسینی، رضا
رضا سيد حسينى نويسنده و مترجم معاصر در 22 مهرماه سال 1305 در اردبيل متولد شده است. وى سرپرست و عضو اصلى تأليف و ترجمه مجموعه شش جلدى «فرهنگ آثار» بوده است.
| نام | سید حسینی، رضا |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1305 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1388 ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE10809AUTHORCODE |
ايشان كار ترجمه را از سن 16 سالگى، با ترجمه از تركى قفقازى و تركى استانبولى شروع كرد. وى پس از آن نزد كسانى چون دكتر پرويز ناتل خانلرى و عبدالله توكل، زبان فرانسه را ياد گرفت و اولين ترجمه‌اش از اين زبان در سال 1326ش منتشر شد.
وى پس از گذراندن تحصيلات مقدماتى، به مدرسه پست و تلگراف تهران رفته و مشغول تحصيل در رشته ارتباطات دور شد. سپس براى تكميل مطالعات خود، به پاريس رفت. مدتى نيز در آمريكا به تحصيل فيلم‌سازى پرداخت. بعد به ايران بازگشته و به فراگيرى عميق‌تر زبان فرانسه و فارسى نزد اساتيدى همچون عبدالله توكل، پژمان بختيارى، دكتر ناتل خانلرى پرداخت. در ضمن، مبانى نقد فلسفه هنر و ادبيات نيز در آموزشكده تئاتر تدريس مى‌كرد.
ايشان طى دوره‌هاى متمادى، سردبيرى مجله سخن را به‌عهده داشته است. همچنين در اداره مخابرات و راديو و تلويزيون هم كار مى‌كرد. از همان دوران بود كه به صورت جدى به كار ترجمه پرداخت. در دوران جوانى، كتابى در زمينه روان‌شناسى ترجمه كرده است با عنوان پيروزى فكر كه بسيار مورد توجه قرار گرفت، به‌طورى كه حدود سى بار تجديد چاپ شده و مى‌شود. در حالى‌كه ديگر ترجمه‌هايش مثل ترجمه «شاهكارهاى دنيا يا طاعون» آلبر كامو، اين‌قدر علاقه‌مند نداشت. اين كتاب كه مربوط به روان‌شناسى قبل از فرويد است، شامل پندهايى است كه انسان را به تعمق و تفكر وا مى‌دارد.
از ايشان تاكنون، حدود 34جلد كتاب منتشر شده است كه از آن جمله مى‌توان به ترجمه‌هايى از آندره مالرو، مارگريت دوراس، ياشار كمال، ناظم حكمت، ژان پل سارتر، آندره ژيد، آلبر كامو، توماس مان، ماكسيم گوركى و بالزاك اشاره كرد.عبدالله كوثرى، مترجم آثار ادبى، معتقد است كه نسل ما، بخش زيادى از شناخت خود از ادبيات فرانسه را مديون همت ايشان است. به گفته وى، سيدحسينى، انسانى بود كه از دهه سى، به صورت مداوم، در كار ترجمه بوده و از اين جهت، گزينش يك اثر به عنوان بهترين اثر از ميان اين همه آثارى كه او ترجمه، تألیف و عرضه كرده، كار بسيار دشوارى است. وى معتقد است كه ايشان در ديگر حوزه‌هاى ادبيات، از جمله در شعر و داستان كوتاه هم تبحر داشته است. وى شعر و به‌ويژه شعر كلاسيك را هم به اندازه رمان، خوب مى‌شناخت و به عنوان مثال، او اولين كسى است كه شاعرى بزرگ مانند منوچهر آتشى را با انتشار كتابى از او، به جامعه معرفى كرد؛ او به معنى واقعى كلمه، «اهل قلم» بود؛ انسانى فرهيخته كه تمام عمرش را كار كرد.
وى در سال 1381ش عنوان چهره ماندگار را به خود اختصاص داد. نشان شواليه از پالم آكادميك فرانسه در سال 2000م نيز از جوايز جهانى اين مترجم در حوزه ادبيات مى‌باشد.
عفونت ريه، علت مرگ اين مترجم اعلام شده است. وى از 16 فروردين به علت ضعف عمومى و عفونت شديد ريه، در بخش مراقبت‌هاى ويژه بيمارستان ايران‌مهر تهران بسترى بود و چندبار به حالت اغما فرو رفت.
اين مترجم و پژوهشگر ادبى، پس از تحمل يك دوره طولانى بيمارى، در 11 ارديبهشت 1388، در سن 83 سالگى درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهراى تهران، به خاک سپرده شد.
آثار
1- «رؤياى عشق»؛ ماكسيم گوركى.
2- «لايم لايت»؛ چارلى چاپلين.
3- «طاعون»؛ آلبر كامو.
4- «آخرين اشعار ناظم حكمت»؛ آندره مالرو.
5- «ضد خاطرات»؛ آندره مالرو.
6- «اميد»؛ آندره مالرو.
7- «در دفاع از روشنفكران»؛ ژان پل سارتر.
8- «آبروباخته»؛ جك لندن.