اندیشه سیاسی امام خمینی
انديشه سياسى امام خمينى، پرتوى از انديشه‌هاى سياسى رهبر بزرگ انقلاب اسلامى است كه توسط محمدحسين جمشيدى گردآورى شده است. در اين اثر، ضمن پرهيز از نگرش‌هاى تك‌بعدى يا داراى گرايش خاص يا تفسير كلام به كلام، در پى ارائه تصويرى كلى، همه‌جانبه و بنيادين، هرچند مختصر از آرا و ديدگاه‌هاى سياسى امام خمينى است؛ تصويرى كه دريافت حقيقت انديشه او را مورد توجه قرار داده، از سوء برداشت‌ها و نگرش‌هاى تك‌بعدى و تك‌گفتارى نيز برى باشد.[۱]
| انديشه سیاسی امام خمینی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جمشیدی، محمد حسین (نويسنده) |
| ناشر | موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينی(س)، پژوهشکده امام خمينی(س) و انقلاب اسلامی |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1388 ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-7986-20-3 |
| موضوع | خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368 - نظریههای سیاسی اجتماعی سیاست و حکومت |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | DSR 1574/5 /س9الف8 |
بر همين اساس، ابتدا به برخى از مباحث اصلى چون بنيان‌ها و مبانى انديشه ايشان و سپس به مفاهيم عمده و اساسى سياسى پرداخته، آنگاه به مسائل و موضوعات انديشه سياسى او. تحت چنين نگرشى، اين اثر در يك مقدمه، سيزده فصل و يك مؤخره سازماندهى مى‌گردد.[۲]
در مقدمه، در قالب يك طرح كلى نظرى و پژوهشى، به ضرورت بررسى مسئله و اهميت آن، پيشينه كار، هدف، شيوه و سازماندهى اثر توجه مى‌گردد. فصل اول به بررسى مقتضيات زمان، شخصيت و سيره سياسى امام خمينى و مهم‌تر از همه به آثار سياسى او مى‌پردازد.
فصل دوم، دربرگيرنده مبانى انديشه سياسى امام خمينى در قالب مبانى معرفتى، وجودشناسانه و روشى و نيز مبانى انسان‌شناسى و اخلاقى است. در فصل سوم، به بررسى مفهوم و جايگاه سياست و دين و ارتباط اين دو با هم از ديدگاه امام خمينى توجه شده است. در فصول چهارم، پنجم و ششم، مفاهيم اساسى در انديشه سياسى امام خمينى چون آزادى، عدالت، حق تا تكليف و قانون مورد توجه قرار خواهد گرفت.
فصول هفتم تا سيزدهم نيز به بحث‌ها و مؤلفه‌هاى انديشه سياسى امام خمينى، چون: بحث قيام و انقلاب، ولايت و حاكميت، دولت اسلامى، حكومت، حكومت اسلامى، نظريه ولايت فقيه و ابعاد آن، رهبرى جامعه و ويژگى و وظايف آن، خصايص حاكمان و ارتباط حكومت با مردم در قالب مشروعيت، مشاركت و نظارت و ساير مسائل حوزه سياست داخلى مى‌پردازد. مؤخره نيز شامل كتابنامه و نمايه مى‌باشد.[۳]
مؤلف در فصل نهم كتاب (جامعه و دولت) و در بخش «جامعه»، جامعه اسلامى را از نظر امام خمينى چنين توصيف مى‌كند: جامعه اسلامى از آنجايى كه بر قوانين اسلام تكيه دارد و اين قوانين، تمام ابعاد زندگى فردى و اجتماعى انسان را مورد توجه قرار مى‌دهند، لذا به دو بعد كلى حيات اجتماعى انسان؛ يعنى بعد مادى و بعد معنوى و عرفانى آن توجه دارد و به‌ويژه بر بعد دوم تكيه بيشترى داشته و از آن براى تهذيب انسان، جامعه و رساندن او به سعادت و تعالى استفاده مى‌كند... امام خمينى در باب نقش تربيت اسلام نسبت به بعد معنوى انسان مى‌گويد: «و اسلام در كنار مقررات اجتماعى، اقتصادى و غيره به تربيت انسان بر اساس ايمان به خدا تكيه مى‌كند... اگر ايمان به خدا و عمل براى خدا در فعاليت‌هاى اجتماعى، سياسى، اقتصادى و ساير شئون زندگى بشر وارد شود، پيچيده‌ترين مشكلات امروزى جهان به‌آسانى حل مى‌شود».[۴]
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.