حمیری، محمد بن عبدالمنعم
ابوعبداللّه محمد بن عبدالمنعم الصنهاجي الحميرى مشهور به ابن عبدالمنعم وى در شهر «بستة» در مغرب تولد يافت.از تاريخ تولد او اطلاعى در دست نيست.قديم‌ترين آگاهى در مورد اين عالم مغربى در آثار ابن خطيب اندلسى و ديگران چون‌ابن حجر و سيوطى آمده است.قدرت حفظ او و احاطه‌اش بر لغت و کتاب‌هاى جوهرى و سيبويه در زمان خود زبانزد بود.در اصول فقه و نيز علوم عقلى، در عين پاى‌بندى به احكام شريعت، دست داشت.او در بزرگ‌سالى(بعد از 27 سالگى) به آموختن روى آورد و در سبتة نزد ابواسحاق غافقى و ابوالقاسم ابن الشاط و ديگران درس خواند.تاريخ درگذشت او را ابن حجر 727ق ذكر كرده است و به گفتۀ ابن خطيب وى بر اثر ابتلا به بيمارى طاعون درگذشت.او يك بار به همراه هيئتى به غرناطه رفته بود تا اطاعت سبتة را از دولت بنى نصر اعلام دارد.البته نام «ابن عبدالمنعم حميرى» بر شخص ديگرى كه ابوعبداللّه محمد بن ابى محمد عبداللّه بن عبدالمنعم بن عبدالنور حميرى باشد هم اطلاق‌شده است و برخى او را مؤلف «الروض المعطار» دانسته‌اند اما احسان عباس، محقق و مصحّح مصری «الروض» مؤلف آن را همان ابوعبداللّه محمد بن عبدالمنعم صنهاجى حميرى مى‌داند.اما اينكه مؤلف «الروض» کداميك از دو شخصيت نامبرده است؟براى‌آگاهى بيشتر در اين باره به جلد چهارم دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، مدخل:ابن عبدالمنعم، ص200-202 مراجعه شود.
آثار او
از مؤلف مذكور جز «الروض المعطار» اثر ديگرى در دست نيست.