تویسرکانی، سید عبدالغفار
ميرزا عبدالغفّار تويسركانى عالم جليل، جامع علوم معقول و منقول، فرزند عالم فاضل، آقا سيد محمدحسین، از مشاهير علماى اصفهان در اواخر سدۀ سيزدهم و اوايل قرن چهاردهم هجرى است.
ولادت و تحصيلات
وى در تويسركان در خانواده‌اى روحانى از خاندان سادات شيخ الإسلامى تويسركان ديده به جهان گشود و پس از تحصيلات مقدّماتى به حوزۀ علميۀ همدان رفت و از محضر عالم بزرگوار آقا محمدتقى فرزند عالم كامل نبيل، آقا ميرزا عبدالحسين، فرزند وحيد بهبهانى كه اعلم و اكمل آن حوزه بود، استفادۀ بسيار كرد و پس از چندى كه به تدريس و تأليف اشتغال داشت، به اصفهان عزيمت كرد. وى در اصفهان از افادات اساتيد بزرگى مانند:
1- آقا مير سيد حسن مدرس مطلق(م 1273)،2- حاج ملا حسين على تويسركانى(م 1286) مؤلّف كتاب كشف الأسرار في شرح شرائع الإسلام،3- حاج سيد محمد شهشهانى مؤلف حاشيه بر رياض و قوانين (م 1289) بهرۀ كامل يافت. و در دانش معقول از حكيم متألّه ميرزا حسن نورى فرزند حكيم بزرگوار ملا على نورى (عطّر الله مضجعَه،م 1246) و حكيم عارف كامل آقا ميرزا رضا قمشه‌اى استفاده برده و به تدريس فقه و اصول و اسفار اشتغال داشته و پس از درگذشت حاج محمد جعفر آباده‌اى، در مسجدى واقع در محلۀ‌نيم‌آورد اصفهان كه ايشان اقامۀ جماعت مى‌كرد به اقامۀ جماعت پرداخت.
نامبرده از اخصِّ اصحاب و تلامذۀ مرحوم حاجى تويسركانى بوده و از ايشان و عالم جليل آقا سيد محمدباقرخوانسارى مؤلّف كتاب روضات الجنّات اجازۀ روايت و اجتهاد گرفته است. و چنانكه صاحب روضات در خاتمۀ آن فرموده، با مؤلف كمال معاضدت و همكارى را داشته است.
تأليفات
از مؤلَّفات ايشان است:
- تعليقات و حواشى بر شرائع الإسلام
- تعليقات بر مدارك الأحكام
- حواشى و تعليقات بر اسفار
- جراب(كشكول)
- جواهر المعارف
- رسالة في الغناء
- تقريرات درس استاد در فقه و اصول
- روح الإيمان
وفات
اين عالم جليل در 22 ربيع الآخر 1319ق در اصفهان درگذشت و در مقبره‌اى كه خاص نامبرده بنا گرديد در تخت فولاد اصفهان مقابل مقبرۀ مرحوم جعفر آباده‌اى مدفون گشت.