تهرانی، مجتبی
آيت‌الله مجتبى تهرانى (۱۳۱۶- ۱۳۹۱ش)، مجتهد، فقیه، استاد اخلاق، مدرس فقه و اصول حوزه‌هاى علميه تهران، مانند مدرسه مروى
| نام | تهرانی، مجتبی |
|---|---|
| نامهای دیگر | آیت‌الله مجتبی تهرانی
آیت‌الله تهرانی، مجتبی شهیدی کَلهُری Mojtaba Tehrani |
| نام پدر | میرزا عبدالعلی تهرانی |
| متولد | 1316ش |
| محل تولد | تهران |
| رحلت |
۱۲ دی ۱۳۹۱ شمسی |
| اساتید | امام خمینی، سید حسین بروجردی، سید محمدرضا گلپایگانی، سید محمد حسین طباطبایی، سید محمد محقق داماد |
| برخی آثار | در آمدی بر سیر و سلوک |
| کد مؤلف | AUTHORCODE9988AUTHORCODE |
ولادت
در سال 1316ش در تهران ديده به جهان گشودند. پدر وی میرزا عبدالعلی تهرانی از شاگردان عبدالکریم حائری یزدی بود که در زمان حکومت رضاخان، با همراهی شیخ محمود شاه‌آبادی، نماز جماعت مسجد جامع بازار تهران را امامت می‌کرد. از پنج سالگی به مکتب رفت و در تا ده سالگی بخشی از مقدّمات دروس دینی را در مدرسۀ حاج ابوالفتح تهران گذراند.
سپس به‌همراه پدر به مدّت سه سال به مشهد مهاجرت کرد و مشغول دروس مقدّمات شد. به‌طور خصوصی در درس محمدتقی ادیب نیشابوری شرکت کرد. در سال ۱۳۳۴ه.ش در ۱۸سالگی به قم رفت. امام خمینی، سید حسین بروجردی، سید محمدرضا گلپایگانی، سید محمد حسین طباطبایی، سید محمد محقق داماد از جمله اساتید او بودند. وی در ۲۵ سالگی به درجه اجتهاد رسید.
آیت‌الله تهرانی، تقریرات درس بیع امام خمینی را جمع‌آوری و با اجازه او به صورت یک اثر مستقل منتشر کرد.
کتاب مکاسب محرمه آیت‌الله خمینی و همچنین دو جلد رسائل اصولی او نیز به همت شیخ مجتبی تنظیم و منتشر شد. تهرانی به امام خمینی علاقه ویژه‌ای داشت و خود گفته بود که «از آیت‌الله خمینی بیشتر از پدرش استفاده کرده است.» وی مدتی نیز با مصطفی خمینی هم مباحثه بود.
وی با آقابزرگ تهرانی نیز رابطه ویژه‌ای داشت و خود گفته بود «آقا بزرگ تا آخر عمر، هر ماه رمضان یک افطاری دونفری مرا دعوت می‌کرد.
با درگذشت آیت‌الله بروجردی و مطرح شدن مرجعیت امام خمینی و با توجه به اینکه نسخه‌های نامطلوب و حاوی اغلاط و اشتباه از رسالۀ امام خمینی در دست مردم بود، او شاگرد خود، مجتبی تهرانی را مأمور به جمع‌آوری فتاوا و تنظیم صحیح‌ترین نسخه از رسالۀ عملیه و مناسک حج خویش گرداند که در سال۱۳۴۳هـ‌ش به چاپ رسید و در دسترس مقّلدان قرار گرفت. بعد‌ها تهرانی به‌همراهی بعضی دیگر از شاگردان امام خمینی، کتابخانۀ او را در قم دایر کردند که سه‌سال بعد توسّط ساواک تعطیل شد.
در سال ۱۳۴۷هـ‌ش به نجف رفت و در اقامت سه ساله، در مدرسۀ آیت‌الله بروجردی کفایه تدریس کرد و در درس امام خمینی شرکت کرد، در درس‌های خارج اصول سید ابوالقاسم خویی و سیدمحسن حکیم حاضر شد.
مجموعه‌ى مباحث چندين ساله‌ى اخلاق و عرفان ايشان، تاكنون بر دو هزار درس بالغ شده و همچنان نيز اين كوثر پرفيض در فيضان و جريان است.
وفات
او در روز سه شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۱ در سن ۷۵ سالگی درگذشت و مقام معظم رهبری آیت‌الله سید علی خامنه‌ای بر پیکرش نماز خواند، و در صحن اصلی حرم مطهر سید عبدالعظیم حسنی واقع در شهر ری مدفون گردید.
آثار
- اخلاق الهى.
- كيش پارسايان.
- درآمدى بر سير و سلوك.
- تعاون.
منابع مقاله
- رشاد، على اكبر، درآمدى بر سير سلوك (دروس حضرت آيت‌الله استاد مجتبى تهرانى)، پاييز 1378، پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامى، چاپ سوم.
- ویکی شیعه