افشاری، مهران
«مهران افشارى» در سال 1346ش در تهران متولد شد. وى داراى مدرك فوق ليسانس زبان و ادبيات فارسى است. نخستين مقاله تحقيقى وى، در بهار 1368ش در چيستا چاپ شد و تا سال 1389ش نزدیک به 70 مقاله تحقيقى در نشريات معتبر و دايرةالمعارف‌ها چاپ كرده و از سال 1376ش، عضو هيئت پژوهش و مؤلف دانشنامه جهان اسلام بوده است.
آثار
از جمله آثار اوست:
1- آيين قلندرى، با همكارى دكتر ابوطالب ميرعابدينى؛
2- هفت لشكر، با همكارى مهدى مداينى؛
3- فتوت‌نامه‌ها و رسائل خاکساريه؛
4- چهارده رساله در باب فتوت و اصناف؛
5- تازه به تازه، نو به نو، مجموعه مقاله‌ها درباره‌ى اساطير، فرهنگ مردم و ادبيات عاميانه‌ى ايران؛
6- آيين جوانمردى؛
7- قصه‌ى حسين كرد شبسترى، بر اساس روايت ناشناخته موسوم به حسين كرد شبسترى، با همكارى استاد ايرج افشار؛
8- هفت كشور و سفرهاى ابن‌تراب، متنى پيشينه در اخلاق و سياست برگرده داستان، با همكارى استاد ايرج افشار؛
9- فيروزشاه نامه، با همكارى استاد ايرج افشار؛
10- فيروزشاه‌نامه، دنباله‌ى داراب‌نامه بر اساس روايت محمد بيغمى؛
11- نشان اهل خدا، مجموعه‌ى مقاله‌ها در نقد و تحليل ادبيات عرفانى فارسى.؛
== وابسته‌ها ==