ترجمه نهج‌البلاغه (مقیمی)
ترجمه نهج‌البلاغه، تألیف محمد مقيمى به زبان فارسى و عربى است. اين اثر با ترجمه‌اى روان و ساده و ادبى انجام گرفته و در اختيار دوستان علاقمند به نهج‌البلاغه قرار گرفته است. ايشان در انگيزه ترجمه نهج‌البلاغه اظهار داشته‌اند: «من كه نهج‌البلاغه را ترجمه نمودم، تنها قصدم اين بود كه به پارسى زبانان مقام امیرالمؤمنین على(ع) را در فن بلاغت نشان دهم تا شايد به مقام ملكوتى آن حضرت پى برده و پيشواى خويش را بشناسد.
| نهج‌البلاغه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول (نويسنده)
شریف الرضی، محمد بن حسین (گردآورنده) مقیمی، محمد (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | نهج‌البلاغه. فارسی - عربی |
| ناشر | سعدی |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-6162-65-7 |
| موضوع | علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
ساختار
كتاب با يادى از على(ع) شروع و مباحث بعدى؛ عبارتند از: آن چه كه ديگران نگاشته‌اند، رهبران روحانى شيعه و نهج‌البلاغه، متن كتاب كه خود شامل پيشكش (شكوفه شكفت، از كعبه تا محراب، كودتاى سياه، رفراندم جاويد، بريده‌ها، يادى از رضى) مى‌باشد.
در شيوه بيان مطالب اين اثر بايد گفت كه مؤلف در ابتدا هر خطبه به زبان فارس مطلبى از بزرگ و انديشمندنى درباره خطبه و يا سخنان و شخصيت امام على(ع) آورده است و بعد متن عربى سخن امام و سپس ترجمه فارسى را با متنى روان و ساده و ادبى بيان داشته است.
گزارش محتوا
كتاب با مبحث با عنوان «يادى از على(ع)» آغاز مى‌شود كه ياداشتى بر چاپ دوم از مترجم مى‌باشد. در اين بحث با قلم ادبى در موضوعات مختلف با على(ع) سخن گفته شده است؛ همانند: «ايا شفابخش دردمندان «على» بنده ناتوان خدا با تكرار نام پر عظمت و الهام پرور تو زنگار تيرگى و سياهى از آئينه دل مى‌زدايد، درد بر تو عرضه مى‌دارد و درمان از تو مى‌جويد».
در بخش رهبران روحانى شيعه و نهج‌البلاغه دسخط و فرمايش بزرگان و علماى شيعه درباره نهج‌البلاغه آورده شده است.
پيشكش كتاب به مادر يكى از دوستان مترجم مى‌باشد و در اين مقدمه مطالبى؛ همانند شكوفه شكفت، از كعبه تا محراب، كودتاى سياه، رفراندام جاويد، بريده‌ها، يادى از رضى مؤلف نهج‌البلاغه مى‌باشد.
متن كتاب با نثرى ادبى و ساده نوشته شده است و مترجم قبل از آوردن متن عربى سخنى آورده كه از بزرگان و انديشمندان و يا از خود درباره نهج‌البلاغه و يا امام على(ع) مى‌باشد كه به زيبايى اين كتاب افزوده است؛ همانند: «على در بازارها گام مى‌زد و مردم را به تقوى مى‌خواند، روز حساب را بياد مى‌آورد و در خريد و فروش مراقب اهل بازار بود. او از همه غرور مايه‌هاى مقام پرهيز داشت و هر گاه مى‌خواست، چيزى براى خود بخرد، مى‌گشت تا در ميان بازاريان كسى پيدا كند كه او را نشناسد، چون دوست نداشت كه فروشنده او را بشناسد و در حق او رعايتى كند، على از خود خشنود نمى‌بود؛ مگر وقتى كه حق جامعه و مردم را ادا كرده باشد».
مترجم در بعضى از موارد به ترجمه تنها بسنده نكرده و مطالب را شرح و عنوان بندى نيز كرده است.
ايشان در بحث نامه‌هاى حضرت از آوردن متن عربى اين متون در كنار ترجمه خودارى فرموده و به ترجمه فارسى بسنده كرده‌اند و سپس متن عربى را پشت سر هم آورده است؛ همانند: «نامه زير را اميرالمومنان على(ع) به فرماندار اردشير خره كه نام شهرى است... به من خبر دادند كه اگر راست باشد و تو چنان باشى كه به من گفته‌اند، هم خشم خدايت را بر عليه خويش برانگيخته‌اى و هم پيشواى خويش را بر آشفته نموده‌اى، من شنيده‌ام كه تو اموال مسلمانانى را كه با نيزه‌ها و با جانبازى در راه خدا و گروگان نهادن خونشان فراهم آورده‌اند...».
ترجمه اين كتاب در سه بخش خطبه‌ها، نامه‌ها و كلمات قصار ادامه پيدا كرده است. ايشان در ترجمه كتاب از تاريخ و حديث و علومى كه در ترجمه روان و ساده كتاب كمك مى‌كرده است نيز بهره برده است.
وضعيت كتاب
كتاب در بعضى از صفحات داراى پاورقى و توضيحات مى‌باشد و در پايان كتاب، بخش فهرست مطالب قرار گرفته است. كتاب براى اولين بار در سال 1354ش به چاپ رسيده و در سال 1377ش تجديد چاپ شده است.
منابع مقاله
- متن كتاب
پانویس