فارسی، عبدالغافر
«ابوالحسن عبدالغافر فارسى نيشابورى» (451 - 529ق)، از محدثين و فقها بوده است. وى از ابواحمد، محمد بن عيسى بن عمرويه جلودى،،«صحيح» مسلم و از ابوسليمان خطابى، «غريب الحديث» را استماع كرد و از بشر بن احمد اسفرايينى و چند تن ديگر حديث شنيد و خود حدود پنجاه سال حديث گفت.
| نام | فارسی، عبدالغافر بن اسماعیل |
|---|---|
| نام های دیگر | فارسی، ابوالحسن عبدالغافر |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 529 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تاريخ نيسابور |
| کد مؤلف | AUTHORCODE3289AUTHORCODE |
نصر بن حسن تنكتى شاشى و ابوعبدالله حسين بن على طبرى و عبيد الله بن ابوالقاسم قشيرى و عبدالرحمان بن ابوعثمان صابونى و محمد بن فضل صاعدى فراوى و اسماعيل بن ابوبكر قارى و فاطمه بنت زعبل و ديگران از وى حديث روايت كرده‌اند.
«صحيح» مسلم را حسن بن احمد سمرقندى، حدود سى مرتبه و ابوسعد بحيرى حدود بيست مرتبه بر او قرائت كرده‌اند. نوه‌اش عبدالغافر بن اسماعيل فارسى نيشابورى، جد خود را مردى مورد اعتماد، صالح و ديندار معرفى كرده است. شيخ ابوالحسن فارسى در نيشابور درگذشت.
منابع مقاله
اثرآفرينان؛ الاعلام بوفيات الاعلام (298 / 2)؛ سير النبلاء (21 - 19 / 18)؛ شذرات الذهب (278 - 277 / 3)؛ العبر (292 / 2).