قرآن کریم (ترجمه مصباح‌زاده)
قرآن کریم، توسط آقاى عباس مصباح‌زاده به زبان فارسى ترجمه شده است. مترجم از انواع سه‌گانه ترجمه، ترجمه كلمه‌به‌كلمه را انتخاب و قرآن را با اين نوع، ترجمه نموده است. از آنجا كه ساختار جمله در زبان عربى با زبان فارسى متفاوت است، لذا اين نوع ترجمه‌ها چندان مورد توجه واقع نمى‌شود و كمتر از آن استقبال مى‌نمايند؛ زيرا سليس و روان نيست و برخى از جملات نيز ناقص مى‌ماند؛ البته در اين ترجمه، مترجم با آوردن مطالبى در حاشيه آن سعى كرده است برخى از آيات را كه نيازمند به توضيح است، توضيح دهد.
| قرآن کریم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مصباح‌زاده، عباس (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | قرآن مجید با ترجمه فارسی قرآن. فارسی - عربی |
| ناشر | بدرقه جاويدان |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1380 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-93454-1-8 |
| موضوع | قرآن - ترجمه‌ها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 59/66 /م6 1282 |
ويژگى‌ها
- كليه كلمات، ترجمه شده است.
- ترجمه، مطالب اضافى ندارد.
- افعال مجهول به‌صورت صحيح ترجمه شده است؛ مانند آيه اول سوره هود: «كتاب أحكمت آياته» ؛ «كتابى است كه محكم گردانيده شده آيت‌هايش».
- ادات تأكيد، همچون «إن» و... ترجمه شده و در ترجمه تأكيد آنها بيان شده است؛ مانند آيه 110 هود: «و لقد آتينا موسى الكتاب» ؛ «و به‌حقيقت داديم موسى را تورات». يا آيه 162 سوره شعراء: «إني لكم رسول أمين» ؛ «به‌درستى كه من شما را رسولى امينم».
- كليه كلمات به همان صورت فعلى و يا اسم فاعلى كه در آيات وجود دارد ترجمه شده است؛ مثلا آيه 7 سوره حج: «إن الساعة آتية» ، چنين ترجمه شده: «و آنكه قيامت آينده است» و آيه 15 دخان: «إنا كاشفوا العذاب» ، چنين ترجمه شده: «به‌درستى كه ما دفع‌كننده عذابيم».
- ترجمه، داراى حواشى‌اى است كه تفسير و توضيح برخى از آيات در آنها آمده است.
اشكالات
- از آنجا كه ترجمه از نوع ترجمه لفظى است، جملات، ناقص و نارساست و از سلاست و روانى برخوردار نمى‌باشد؛ مانند آيه 45 سوره زخرف: «فلما جاءهم بآياتنا إذا هم منها يضحكون» ، كه چنين ترجمه شده: «پس چون آوردشان آيت‌هاى ما را آنگاه ايشان از آن خنده مى‌كردند» و آيه 37 اعراف: «فمن أظلم ممن افترى على الله كذبا» ، كه چنين ترجمه شده: «پس كيست ستم‌كارتر از آنكه افترا كرد بر خدا دروغ را».
- برخى از كلمات عربى، در ترجمه به همان صورت عربى آمده و ترجمه نشده است؛ مانند كلمه «امساك» در آيه 100 سوره اسراء-كه به خود امساك ترجمه شده و كلمه «حرب» در آيه 57 سوره انفال كه به خود حرب ترجمه شده است.