ابن طحان، عبدالعزیز بن علی
ابوالأصبع و ابوحمید عبدالعزیز بن علی بن محمد بن سلمة بن عبدالعزیز سماتی إشبیلی مقري معروف به ابن طحان از علمای قرائت در قرن ششم هجری است.
نام | ابن طحان، عبدالعزيز بن علي | ||
---|---|---|---|
نامهای دیگر | عبدالعزيز بن علي بن طحان الاندلسي الاشبيلي السماتي المقري | ||
نام پدر | علی | ||
متولد | 498ق | ||
محل تولد | إشبیلیه | ||
رحلت | / 561ق حلب | ||
اساتید | احمد بن خلف بن عیشون اشبیلی؛ ابوبکر بن مسلمة؛ جعفر بن مکی بن ابوطالب قیسی؛ ابوجعفر بن نمیل؛ ابوالحسن بن مغیث | ||
برخی آثار | مخارج الحروف و صفاتها؛ مرشد القارئ الی تحقيق المقارئ؛ نظام الأداء في الوقف و الإبتداء؛ الإنباء في تجويد القرآن|-class='articleCode' | کد مؤلف | AUTHORCODE10717AUTHORCODE |
تولد و وفات
او در سال 498ق در إشبیلیه به دنیا آمد.[۱] و در سال 561ق در حلب از دنیا رفت.[۲]
مسافرتها
آموختن قرآن کریم و حدیث را زیر نظر اساتید زمانش آموخت و در صدر إقراء نشست. او سپس برای طلب دانش به فاس و مراکش رفت. حج بهجا آورد و پسازآن راهی عراق شد. گروهی در سال 559ق در واسط قرائات را بر وی خواندند. وی به سمت مصر و شام رفت و در حلب سکنی گزید.[۳]
اساتید
- احمد بن خلف بن عیشون اشبیلی؛
- ابوبکر بن مسلمة؛
- جعفر بن مکی بن ابوطالب قیسی؛
- ابوجعفر بن نمیل؛
- ابوالحسن بن مغیث؛
- حسین بن محمد صدافی سرقسطی؛
- شریح بن محمد بن شریح رعینی إشبیلی؛
- عبدالرحمن بن محمد بن عتاب قرطبی؛
- ابوعبدالله بن ابوإحدی عشرة؛
- ابوعبدالله بن عبدالرزاق کلبی؛
- ابوعبدالله بن علی رشاطی؛
- ابوعبدالله بن نجاح ذهبی؛
- محمد بن صالح بن أحمد إشبیلی؛
- ابومروان بن مسرة؛
- یحیی بن سعادة.[۴]
شاگردان
- احمد بن یزید قرطبی معروف به ابن بقی ابوالقاسم؛
- زکریای هوزنی؛
- عبدالحق بن یوسف إشبیلی؛
- عبدالرحمن بن محمد بن عبدالسمیع واسطی؛
- عبدالله بن محمد بن مسلم قرطبی؛
- علی بن یونس؛
- عمر قرشی؛
- محمد بن حسن بن ابوالعلاء؛
- محمد بن طاهر بن علی إشبیلی؛
- نعمةالله بن احمد بن ابوالهندیا؛
- یعیش بن قدیم.[۵]
آثار
- مخارج الحروف و صفاتها؛
- مرشد القارئ الی تحقيق المقارئ؛
- نظام الأداء في الوقف و الإبتداء؛
- الإنباء في تجويد القرآن؛
- تحصيل الهمزتين الواردتين في كتاب الله من كلمة او كلمتين.[۶]
پانویس
منابع مقاله
ابن طحان، عبدالعزیز بن علی، شرح كتاب الأنباء في تجوید القرآن، شرح و تحقیق فرغلی سید عرباوی، مکتبة اولاد الشیخ للتراث، الجیزة، 2009م.