حریری، عبدالله بن قاسم
«ابومحمد عبدالله بن قاسم لخمى حريرى اشبيلى» معروف به «حريرى» از چشم‌پزشكان و دانشمندان مشهور قرن ششم و هفتم هجرى است. وى در سال 590ق (1195م) در جزيره شقر ديده به جهان گشود.
| نام | حریری، عبد الله بن قاسم |
|---|---|
| نام های دیگر | اشبیلی بغدادی، عبد الله بن قاسم |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 646 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE3159AUTHORCODE |
وى طب را از محضر ابن روميه فراگرفت و چنان شيفته اين استاد بود كه كتابى در مناقب او تأليف نمود. با اين حال، چيز چندانى از زندگى شخصى او نمى‌دانيم.
تأليفات
اين آثار به وى نسبت داده شده است:
1. الدرر و الفوائد: اين اثر در مورد اساتيد و مشايخ حريرى است.
2. نثر النور و الزهر: اين اثر در مورد مناقب استادش ابن روميه است.
3. نهاية الافكار و نزهة الابصار.
4 حديقة الانوار.
5 المنهج الرضى فى الجمع بين كتابى ابن شكوال و ابن الفرضى: اين اثر درباره شرح حال علماى اندلس است.
6. كتاب فى انساب علماء اندلس.
سرانجام حريرى در سال 654ق (1256م) پس از شصت و چهار سال زندگى در حصار اشبيليه ديده از جهان فرو بست. البته بعضى سال وفات او را سال 646ق دانسته‌اند.
وابسته‌ها
نهایة الأفکار و نزهة الأبصار / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده