ابوالسعادات اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر


اسعد بن عبدالقاهر بن اسعد مشهور به اَبوالسَّعاداتِ اِصفَهانى زنده در 635ق، عالم و نويسنده امامى، و استاد افرادی همچون سید بن طاووس، خواجه نصیرالدین طوسی و ابن میثم بحرانی است.

ابوالسعادات اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر
نام ابوالسعادات اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر
نام‌های دیگر اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر

شفرویه اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر

شفروه اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر

نام پدر عبدالقاهر
متولد زنده در 635ق
محل تولد اصفهان
رحلت 635 ‌‎ق
اساتید ابوالفرج على پسر قطب‌الدين راوندى
برخی آثار ‏مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين
کد مؤلف AUTHORCODE15461AUTHORCODE

از جزئيات زندگى وى آگاهى چندانى در دست نيست؛ حتى تاريخ مرگش نيز مورد اختلاف است. برخى از متأخرين، سال درگذشت او را 635 و يا حدود 640ق نوشته‌اند كه در منابع كهن‌تر بدان اشاره‌اى نشده است. تنها ابن طاووس در اليقين (ص 79) و فلاح السائل (ص 15) يادآور شده كه وى در صفر 635 به بغداد آمده و در همان ايام ابن طاووس از وى بهره برده است. از استادان او، ابوالفرج على پسر قطب‌الدين راوندى و از شاگردانش به جز ابن طاووس، خواجه نصيرالدين طوسى و ابن ميثم بحرانى را مى‌شناسیم.

از جمله آثارى كه براى ابوالسعادات برشمرده‌اند، «مجمع البحرين و مطلع السعادتين» يا «مجمع البحرين في جمع المواعظ و الحكم المستخرج من بحرى النبوة و الامام» است كه آقا بزرگ ياد كرده و مى‌تواند با «مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين» يكى باشد. عنوان اخير تأليف و تلخيصى بوده است از دو کتاب «الشهاب قاضى قضاعى» شامل سخنان پيامبر(ص) و نهج‌البلاغه حضرت على(ع) كه افندى از آن سخن گفته است.

از ديگر آثار او عبارتند از

  1. توجيه السؤالات في حل الاشكالات؛
  2. الفائق على الاربعين في فضائل اميرالمؤمنين(ع)؛
  3. فضيل الحسين و فضله و شكايته و مصيبته و قتله(ع)؛
  4. منبع الدالائل (جامع الدلائل) و مجمع الفضائل.

منابع مقاله

دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج5، ص515.


وابسته‌ها