ابن جماعه، محمد بن ابیبکر
عز الدين محمد بن ابي بكر كناني حموي شافعي در سال 749 در ساحل درياي سرخ متولد شد. خاندان او اهل علم و حديث و قضاوت و خطابه و بر مذهب شافعي بودند.
اساتيد و شاگردان
از مشايخ مشهور وي ابن خلدون و تاج الدين سبكي و از شاگردان مشهورش ابن حجر عسقلاني و علي بن احمد قلقشندي مي توان نام برد. ابن حجر از اوصاف خاص او سخن گفته و مي نويسد به حج نرفت و ازدواج نكرد. اما در علوم معقول سر آمد شد و تاليفاتي در اين زمينه انجام داد.
آثار
برخي از آثار او عبارتند از: الاربعون حديثا في الجهاد، الانوار في الطب، الصفوة في التصوف، المثلث في اللغه، بسياري از آثار وي شرح يا حاشيه آثار ديگران است مانند التبيين شرح الاربعين النوويه، حاشيه علي شرح الالفيه، حاشيه علي مختصر ابن الحاجب، شرح علوم الحديث بن الصلاح.ابن جماعه در سال 819 در قاهره از دنيا رفت.
وابستهها
الغرر و الدرر في سيرة خير البشر صلي الله عليه و آله و سلم / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده