اولیویه، گیوم آنتوان
«گيوم آنتوان اوليويه»، مسافر شرق و طبيعى‌دان فرانسوى كه در سال 1756م، در آرك نزديك تولون به دنيا آمده و پس از پنجاه و هشت سال عمر در 1814 در ليون بدرود حيات گفته است. وى يكى از نويسندگان دايرةالمعارف متدى بوده كه در 1796، در زمان محمد خان قاجار (1193 - 1212ق) سرسلسله قاجاريه، از طرف دولت فرانسه به‌نمايندگى، به ايران آمده و در اين كشور به سياحت پرداخته و در خاک عثمانى هم گردش كرده است. در موقع بازگشت به فرانسه در ممالك كرانه شرقى مديترانه هم به مطالعه پرداخته و در سال 1795 كتابى زير عنوان «سفرنامه عثمانى و مصر و ايران»، در شش جلد نوشته و در سال‌هاى 1801 تا 1807 به طبع رسيده است. اين كتاب، به زبان آلمانى هم ترجمه شده و «سفر اوليويه در كشور تركيه، مصر و ايران» نام دارد كه در سه جلد در شهر وين در 1809 به طبع رسيده است.
منابع مقاله
برگرفته از پايگاه اطلاع‌رسانى بنياد ايران‌شناسى در ارديبهشت 1392، به آدرس: http://91.98.46.102:8080/iranologist_f/explain.aspx?var 3752.