ابن بسطام، حسین
ابن بسطام، حسين بن بسطام بن سابور (شاپور) زيات واسطى، محدث شيعى امامى سدۀ 4ق10/م بود. از زندگى وى چندان اطلاعى در دست نيست. پدرش بسطام و عموهايش زكريا، زياد و حفص، از ثقات بوده و از امام صادق(ع) و امام كاظم(ع) روايت كرده‌اند. خوانسارى وى را هم طبقۀ كلينى (د 329ق941/م) و ابن قولويه قمى (د368ق979/م) دانسته است. حر عاملى او را از راويان حديث ذكر كرده است.
آثار
کتاب «طب الائمة» را او و برادرش ابوعتاب (عبدالله بن بسطام) تأليف كرده‌اند. اين کتاب بسيار سودمند است و در آن در باب بهداشت خوراكى‌ها و منافع آنها و نيز ادعيه و تعويذها گفت و گو شده است.
منابع مقاله
1. آقابزرگ، الذريعة؛
2. دائرةالمعارف بزرگ اسلامى جلد 3؛