میراث حدیث شیعه
میراث حدیث شیعه، توسط مؤسسه دارالحديث به كوشش مهدى مهريزى و على صدرايى خويى و با همكارى علمى ابوالفضل حافظيان، قاسم شيرجعفرى و... گردآورى و تصحيح شده است. اين كتاب، مجموعهاى 21 جلدى از رسالههاى مختصر و كوتاه عربى و فارسى است كه بسيارى تا زمان انتشار كتاب به چاپ نرسيدهاند.
نام کتاب | میراث حدیث شیعه |
---|---|
نام های دیگر کتاب | |
پدیدآورندگان | صدرایی خویی، علی (به کوشش)
مهریزی، مهدی (به کوشش) |
زبان | فارسی
عربی |
کد کنگره | BP 140 /م9م9 |
موضوع | احادیث شیعه - مجموعهها |
ناشر | موسسه علمی فرهنگی دار الحديث، سازمان چاپ و نشر |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1380 هـ.ش |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE18141AUTOMATIONCOD |
ساختار
هر جلد از كتاب، مشتمل بر يك مقدمه و پنج بخش است كه در هر بخش تعدادى رساله ارائه شده است. در مجموع در اين اثر بيش از يكصدونود رساله در موضوعات متون حديث، شرح و ترجمه حديث، علوم حديث، اجازات و معرفى نسخه دستهبندى و ارائه شده است.
گزارش محتوا
در مقدمه كتاب (ص11) رسالهها و مطالب ارائهشده در بخشهاى پنجگانه كتاب چنين معرفى شده است:
1. متون حديث: در اين بخش، نسخهها و رسالههايى كه حاوى اربعينهاى حديثى، كلمات قصار، گزيدههاى موضوعى و... باشد جاى گرفته كه از آن جمله است: القاب الرسول و عترته: قطبالدين راوندى (م 573ق)؛ التعقيبات و الدعوات: ابن فهد حلى (م 841ق)؛ اربعون حديثاً: محمدتقى مجلسى (م 1070ق)[۱]
2. شرح و ترجمه حديث: رسالههايى كه به شرح احاديث اختصاص دارد، با ترجمههاى كهنى كه از پارهاى روايات صورت پذيرفته، چه بهصورت نثر يا نظم در اين بخش جاى خواهد گرفت؛ بهعنوان مثال: شرح حديث من عرف نفسه: سيد محمدمهدى تنكابنى (م 1280ق)؛ شرح حديث نقطه: صائنالدين بن تركه اصفهانى (م 836ق)؛ ترجمه دعاى صباح: سيد محمود جامى (قرن يازدهم)[۲]
3. علوم حديث: رسالههايى در زمينه رجال، مصطلح الحديث، غريب الحديث، اصول و قواعد فقه الحديث و ديگر شاخههاى علوم حديث در اين بخش مجال نشر مىيابد. از آن جمله است: طريق الهداية في علم الدراية: سيد محمد مولانا (م 1363ق)؛ زندگىنامه خودنوشت شيخ على شريعتمدار استرآبادى: سيد جعفر حسينى اشكورى[۳]
4. اجازات: اجازاتى كه در ميان عالمان شيعى، محدثان و فقيهان مبادله شده و پشتوانه صحت و درستى نقلهاست و امانتدارى و دقت اين بزرگان را در حوزه سنت معصومان(ع) نشان مىدهد، در اين قسمت قرار خواهد گرفت؛ از آن جمله است: اجازات المحقق الكركي: محمد حسون (م 940ق)؛ زندگىنامه خودنوشت شيخ آقابزرگ تهرانى: سيد احمد حسينى اشكورى[۴]
5. معرفى نسخه: نسخههاى مربوط به رسالههاى حجيم كه در حد يك كتاب است، يا نسخههاى تازهاى از كتب و رسالههاى چاپشده كه بر اعتبار آن كتاب و رساله مىافزايد، در اين بخش معرفى خواهد شد؛ از آن جمله است: إزالة الأوهام شيخ ابوالقاسم خويى: سيد صادق حسينى اشكورى[۵]؛ رشح الولاء في شرح الدعاء: اسعد بن عبدالقاهر شفروه اصفهانى (قرن7)[۶]
وضعيت كتاب
در جلد اول و دوم كتاب تنها فهرست اجمالى در ابتداى كتاب ذكر شده است. از جلد سوم تا جلد هفتم، علاوه بر فهرست اجمالى در ابتدا، فهرست تفصيلى نيز در انتهاى كتاب ذكر شده است. از دفتر هشتم كتاب به بعد علاوه بر فهرست تفصيلى در انتهاى هر جلد، فهارس عمومى جلدهاى پيشين نيز ذكر شده است. در بخش فهارس عمومى، فهرست عنوان رسالهها، پديدآورندگان و فهرست دفترهاى منتشرشده در جلدهاى پيشين ارائه شده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.