قشیری، عبدالکریم بن هوازن
| نام | قشیری، عبدالکریم بن هوازن |
|---|---|
| نام های دیگر | قشیری، ابوالقاسم
نیشابوری، ابوالقاسم عبدالکریم نیسابوری، عبدالکریم بن هوازن |
| نام پدر | هوازن |
| متولد | ربيع‌الاول سال 376 يا 386 ه |
| محل تولد | ناحيه استوا (قوچان كنونى) |
| رحلت | 465 هـ.ق |
| اساتید | ابوالقاسم اليمانى، ابوبكر طوسى، ابوبكر بن فورك اصفهانى، |
| برخی آثار | شرح أسماء الله الحسنی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE3777AUTHORCODE |
ولادت و زندگى
زين الاسلام امام ابوالقاسم عبدالكريم بن هوازن بن عبدالملك بن طلحة بن محمد قشيرى نيشابورى از اكابر دانشمندان، نويسندگان، شاعران و صوفيۀ قرن پنجم هجرى است.
در ربيع‌الاول سال 376 يا 386 ه در ناحيه استوا (قوچان كنونى) متولد شد.خانوادۀ وى از اعراب بنى قشير بودند كه در خراسان صاحب املاك بودند.
کسب علم و دانش
وی پس از فوت پدر به قصد آموختن علم حساب روانه نيشابور شد اما دست تقدير او را به مجلس ابوعلى دقاق كشانيد و شيفته او گرديد و از كسب علم حساب منصرف و قدم در طريق ارادت و تصوف نهاد.
وى اهل مسافرت نيز بود و يك سفر به مكه و دو سفر به بغداد داشت.
اساتيد
ادبيات عرب را نزد ابوالقاسم اليمانى، تصوف را نزد ابوعلى دقاق، فقه را نزد ابوبكر طوسى و كلام را نزد ابوبكر بن فورك اصفهانى آموخت.
حضور او در مجلس ابوعلى دقاق به موازات آموختن فقه، حديث و تفسير از محضر اساتيدى همچون احمد بن محمد بن عمر خفاف، ابونعيم اسفراينى و ابن عبدوس مكى بود.در ميان اسامى اساتيد وى ابواسحاق اسفراينى، ابوعبدالرحمن سلمى، ابوالحسين بن بشران نيز به چشم ميخورد.
شاگردان
مجالس املاء حديث و وعظ او مورد توجه طالبان واقع شده و موجب شهرت وى شد و اساس رياست مذهبى او را در نيشابور بنا نهاد.
مدت زيادى از زندگى قشيرى به تربيت شاگردان سپرى شد.بسيارى از دوستداران علم و معرفت نزد وى درس خواندند كه يا در حديث از او اجازه روايت دريافت كردند و يا در طريقت و تصوف جزو مشايخ به شمار آمدند.
آثار
قشيرى به لحاظ احاطه بر علوم و معارف عصر خود، از تفسير و حديث و كلام گرفته تا تصوف و مقامات سلوك، در مقايسه با ديگر صوفيان آثار برجسته‌اى به شرح زير دارد:
- تفسير كبير معروف به «التيسير فى التفسير» که قبل از سال 410 ه نوشته است.
- التحبير فى التذكير
- آداب الصوفيه
- لطائف الإشارات
- جواهر
- عيون الاجوبة فى اصول الاسئلة
- مناجات
- نكت اولى النهى
- نحو القلوب
- احكام السماع
- اربعين
- رساله قشيريه
از ميان آثار وى لطائف الاشارت در تفسير قرآن و رساله قشيريه در تصوف شهرت بسزايى يافتند.
وفات
قشيرى پس از 89 سال عمر در سال 465 ه بدرود حيات گفت و او را در مدرسۀ ابوعلى دقاق(در نيشابور) دفن كردند.