امید و انتظار
اميد و انتظار يا حكومت الهى مهدى(عج) در روى زمين اثر استاد محمدتقى جعفرى(ره) مى‌باشد.
| نام کتاب | امید و انتظار |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | حکومت الهی مهدی(عج) در روی زمین |
| پدیدآورندگان | فیضی، کریم (گردآورنده)
جعفری، علی (گردآورنده) جعفری تبریزی، محمد تقی (نويسنده) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 224 /ج7الف8 |
| موضوع | محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - غیبت
مهدویت - انتظار |
| ناشر | موسسه تدوين و نشر آثار علامه جعفری |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1388 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE14879AUTOMATIONCODE |
كتاب، مجموعه مطالبى است كه آقايان على جعفرى و كريم فيضى از لابه لاى تفسير نهج‌البلاغه استاد جعفرى درباره مهدوّيت و امام مهدى(عج) جمع‌آورى نموده‌اند.
اثر، درصدد پاسخ‌گويى به: «اين انسان وارسته و كامل كيست؟ بشر در انتظار چيست؟ اميد و انتظار بشر به كجا مى‌رود؟ امام زمان و مدّت حكومت الهى حضرت و فتنه‌هاى آخرالزمان چگونه است؟، مى‌باشد.
ساختار كتاب
از آن جا كه انتظار عمومى بشر دست يابى به عدالت و صلح است و سراسر تاريخ انسان حكايت‌گر اين است كه در جستجوى نجات دهنده و منجى مى‌باشد. و همواره به دنبال پاسخ به سوال خويش است كه اين انسان منجى داراى چه ويژگى‌هايى بايد باشد؟ و مصداق اين موعود چه كسى است؟ جمع آورندگان با ساماندهى مناسب و منظم با طرح يك مقدّمه و نه فصل به تشريح اين انسان كامل و منجى و حكومت جهانى او كه انتظارات بشريت را به سرانجام مى‌رساند، مى‌پردازند.
استناد مطالب در پاسخ به پرسش‌ها، تكيه بر آيات قرآنى، احاديث و روايات شيعه و اهل تسنن دارد. همچنين از اشعار شاعران همچون مولوى، حافظ و عطار نيشابورى و سخنان و نظريات بزرگان از منابع آن‌ها سود جسته است.
گزارش محتوا
استاد در پاسخ به پرسش اول، امام مهدى را مصداق اصلى آن انسان وارسته و كامل معرفى مى‌كند، زيرا ايشان استعدادهاى نهانى انسان را كه در قرون و اعصار را كد در او مانده بود، به فعليت در مى‌آورد و تعريف حقيقى انسان را به بشريت عرضه مى‌كند. استاد معتقد است كه امام زمان(عج) انتظار عمومى بشر را كه دست‌يابى به عدالت و صلح مى‌باشد، محقق مى‌سازد و اين منوط به برپايى دولت ايشان مى‌باشد. در ضمن بشر را داراى آينده‌اى روشن ارزيابى مى‌كند.
استاد در ادامه نگاهى به نظريات مولوى در مورد اصل ولايت و موضوع امام مهدى(ع) دارد و با استناد به ابياتى چند از ايشان و شرح آن‌ها، به استشهاد آن‌ها مى‌پردازد.
انديشمندان و مصلحين براى رسيدن به دولت جهانى، نظريات چهارگانه‌اى را مطرح نموده‌اند. گروه اول معتقدند براى رسيدن به دولت جهانى، راهى جزء تعميم فرهنگ و تعليم و تربيت براى رسيدن همه انسان‌ها به آن فرهنگ جهانى امكان پذير نيست و گروه دوم مى‌گويد تعميم و مشترك ساختن همه كشورها در مواد طبيعى و اقتصادى از نظر توليد و توزيع و هرنوع بهره‌بردارى از آن‌ها مى‌باشد و گروه سوم بر اين باورند، نخست بايد قدرت‌ها را رام و سپس مرزها را از بين برد و گروه چهارم به مسائل حقوقى اهميت داده و معتقدند با تحقيق و تصفيه و تنظيم همه انواع حقوق مى‌توان آماده پذيرش دولت جهانى شد. استاد بعد از طرح اين نظريات، همه آن‌ها را مورد نقد قرار مى‌دهند و معتقدند كه اين‌ها معلول‌ها را به جاى علّت‌ها قرار داده‌اند. و قائل هستند علّت امكان ناپذيربودن وحدت عبارت از تمايلات سودجويانه، قدرت پرستى و كوته نظرى بشرى مى‌باشد. و معتقدتد كه اتحاد ملل، احتياج به يك ايده ال كلى دارد كه براى همه جوامع بشر قابل پذيرش باشد و ايشان اين نظريه را كه بايد ايده حكومت جهانى بر مبناى مذهب فطرى انسان باشد، مطرح مى‌نمايند.
گزارش وضعيّت
در صفحات پايانى كتاب، نمايه آيات، روايات، اشخاص و كتب گنجانده شده است و فهرست مطالب در آغاز اثر آمده است.
منبع
پايگاه اطلاع رسانى سراسرى اسلامى (پارسا)، 1388، امام مهدى(عج) در آينه قلم، قم، موسسه اطلاع رسانى مرجع
وخود اثر