خاقانی، علی بن حسین
ولادت
«على بن حسين خاقانى»، در حدود سال 1245ق يا 1255ق در نجف به دنيا آمد.
کسب علم و دانش
وی پس از فراگيرى مقدمات علوم دينى نزد پدرش، دروس عالى فقه و اصول را از فقهايى چون شيخ مرتضى انصارى، ميرزا محمدحسن شيرازى معروف به ميرزاى شيرازى، محمدحسين كاظمى و حاج ملا على تهرانى آموخت و از برخى از آنان اجازه اجتهاد و روايت گرفت. مدتى نيز در كربلا از محضر شيخ زين‌العابدين مازندرانى بهره برد.
شيخ على خاقانى در نجف حلقه درس تشكيل داد. وى در فقه، اصول، حديث و رجال تبحر داشت و از مشهورترين علماى نجف بود.
فرزندان
پسرانش، شيخ حسن و شيخ حسين و نيز محمدحسين كاشف‌الغطا، شيخ آقابزرگ تهرانى و سيد شهاب‌الدين مرعشى نجفى از او اجازه روايت داشتند.
آثار
- شرح اللمعة الدمشقيه؛
- ذخيرة الآخرة في فقه العترة الطاهرة؛
- زادُ المَحْشَر في شرح الباب الحادي عشر؛
- رجال الخاقاني.
رساله هايى در فقه و اصول كه تقريرات درس استادان اوست و برخى از آنها را به توصيه آنان نگاشته است نيز از وى به‌جا مانده، همچون: رساله عمليه و حاشيه بر چند كتاب فقهى و اصولى.
وفات
على بن حسين خاقانى در 1334ق در نجف درگذشت و در صحن حرم امام على(ع) به خاك سپرده شد.
منابع مقاله
برگرفته از: پايگاه مجازى مكتب اهل‌بيت (ويكى شيعه)، در 12 شهريور 1394، به آدرس:
http://fa.wikishia.net/view/%D8%A2%D9%84_%D8%AE%D8%A7%D9%82%D8%A7%D9%86%DB%8C.