جامع الأخبار
جامع الأخبار اثر شيخ تاج‌الدين، محمد بن محمد بن حيدر شعيرى، از علماى قرن ششم هجرى.
| نام کتاب | جامع الأخبار |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | شعیری، محمد بن محمد (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 131 /ش7ج2 |
| موضوع | احادیث اخلاقی - قرن 6ق.
احادیث شیعه - قرن 6ق. قرآن - اخلاق |
| ناشر | المطبعة الحيدرية |
| مکان نشر | نجف اشرف - عراق |
| سال نشر | |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE1454AUTOMATIONCODE |
انگيزه تأليف
شعيرى، مؤلف جامع الأخبار در مقدمۀ كتاب مى‌گويد: «من از 20 سالگى تا حال - سن 50 سالگى - همواره شوق آن را داشتم كه كتابى جامع از روايات تأليف كنم كه شامل زهد و موعظه و ترغيب و ترهيب باشد، اما چون ديدم مردم زمانه از اين بحث‌ها فرارى‌اند و به كمترين مراتب آن هم نمى‌رسند چه رسد به قله‌هاى رفيع آن، گاهى مصمم مى‌شدم و گاهى از آن منصرف.
زمانى آيه شريفۀ «و ذكِّر فإنَّ الذِّكرى تنفعُ المؤمنين» را ديدم و در آن تأمل نمودم و مضمون رواياتى را كه هر كس ديگران را دعوت به خير كند بخاطر دعوتش مأجور است چه ديگران عمل كنند و چه عمل نكنند، دقت كردم؛ لذا نگاه به رغبت مردم نكرده و دست به قلم بردم.»
انتساب
بعضى جامع الأخبار را به شيخ صدوق نسبت داده‌اند كه نسبتى يقينا اشتباه است.
بعضى ديگر، مؤلفان ديگرى براى آن ذكر كرده‌اند كه تا 7 نفر را شمرده‌اند، اما قريب به واقع اين است كه مؤلف، همان محمد بن محمد بن حيدر شعيرى باشد.
تاريخ تأليف
محمد بن محمد بن حيدر شعيرى از علماى قرن ششم هجرى است و در اين كتاب از سديد‌الدين حمّصى، كه در سال 508 هجرى زنده بوده مطلب نقل كرده است.
همچنين از اخطب خوارزم، متوفاى 568 هجرى نيز مطالبى نقل كرده و با اين بيان تاريخ قرن ششم هجرى براى تأليف كتاب تأييد مى‌گردد.
ترتيب مطالب
كتاب حاضر در 141 باب تنظيم شده كه عناوين كلى آن عبارتند از:
- بحث‌هاى خداشناسى و توحيد و عدل
- فضائل معصومين عليهم‌السلام
- زيارات چهارده معصوم عليهم‌السلام
- اعمال مستحب و آداب
- بحث ايمان و اسلام و علم
- بحث‌هايى پيرامون نماز و مقدمات و فضائل و انواع آن
- آداب مهمان و زينت
- اخلاق رذيله و گناهان مانند دروغ و شراب و...و كيفر آنها
- بحث مرگ و قيامت و برزخ
- نوادر، شامل احاديث متفرقه‌اى كه مضامين بلندى داشته و در يك فصل خاص نمى‌گنجد.
و ابواب ديگر.
روش تأليف
روش مصنف اين است كه هرجا آيه‌اى متناسب با مطلب يافته آن را در ابتداى باب آورده، سپس به نقل روايات پرداخته است.
مصنف كتاب خويش را به عنوان كتابى اخلاقى، عملى نوشته و به همين خاطر اسناد روايات را حذف كرده كه حجم كتاب كمتر شود و خواننده خسته نشود.