محجوب، محمدجعفر
«دكتر محمد جعفر محجوب»، اديب و محقق و فرهنگپژوه نامدار ايرانى، در سال 1303ش در تهران زاده شد و تحصيلات دبستانى و دبيرستانى خود را در همان شهر به پايان رساند. وى كار خويش را با تندنويسى در مجلس شوراى ملى در 1323 آغاز كرد.
نام | محجوب، محمد جعفر |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE4878AUTHORCODE |
در سال 1326ش در رشته علوم سياسى و در سال 1333ش در رشته زبان و ادبيات فارسى، ليسانس خود را از دانشكده حقوق و ادبيات دانشگاه تهران دريافت كرد.
وى در سال 1342ش موفق به دريافت درجه دكتراى زبان و ادبيات فارسى از دانشگاه تهران شد. از سال 1336ش به بعد، سمتهاى مدرس، دانشيار و استاد زبان و ادب فارسى را در دانشگاه تربيت معلم و دانشگاه تهران به عهده داشت.
در سالهاى 1350 و 1351ش به عنوان استاد ميهمان در دانشگاه آكسفورد انگلستان و دو دوره در سالهاى 1353 تا 55 و 1361ش تا 63 در دانشگاه استراسبورگ فرانسه به آموزش زبان و ادبيات فارسى پرداخت.
او مدت 23 سال عضو انجمن ايرانى فلسفه و علوم انسانى وابسته به يونسكو بود. وى از سال 1358ش تا 1359ش رياست فرهنگستان زبان و فرهنگستان ادب و هنر ايران را به عهده داشت و از سال 1370ش تا هنگام مرگش در 1374ش دانشگاه بركلى در كاليفرنيا، به تدريس ادبيات فارسى مشغول بود.
از مجموعه درسهاى ايشان كه در سال 1367ش به بعد ضبط شده است، شرح و تفسير برخى از غزليات حافظ، شرحى درباره مثنوى مولانا، نظامى گنجهاى، شاهنامه فردوسى و باب دوم سعدى را از سوى انتشارات ماهور در قالب سى دى به بازار عرضه شد. بيان گرم و شيرين و شيوه تفسيرى جذاب او، نقشى مهمى در آشنا ساختن علاقهمندان به ادب فارسى داشته است.
آثار
وى در زمان زندگى پربارش، برخى از متون كهن را تصحيح كرده و تأليفات با ارزشى مانند: برگزيده غزليات شمس تبريزى، ديوان قاآنى شيرازى، ديوان سروش اصفهانى، ويس و رامين فخرالدين اسعد گرگانى، كليات ايرج ميرزا، متن كامل امير ارسلان، سبك خراسانى در شعر فارسى، فرهنگ لغات و اصطلاحات عاميانه (با همكارى محمد على جمالزاده) و تصحيح كليات عبيد زاكانى را به انجام رساند. برخى از مقالات وى درباره فرهنگ عاميانه در كتابى حجيم و دو جلدى از سوى نشر چشمه به بازار كتاب عرضه شد. آخرين اثر وى، كتاب «آفرين فردوسى» بود كه در سال 1371ش در تهران منتشر شده است.