تاریخ قرآن (ترجمه سیدی)
تاریخ قرآن، ترجمه «تاريخ القرآن» عبدالصبور شاهین، از جمله آثار معاصر در موضوع علوم قرآن است که در آن مباحث مختلفی چون شیوه گردآوری و کتابت قرآن و قرائات شاذ مطرح شده است. ترجمه این اثر به قلم سید حسین سیدی و تحقیق آن توسط هادی بزدی ثانی انجام شده است.
| نام کتاب | تاریخ قرآن |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | تاریخ القرآن |
| پدیدآورندگان | سیدی، حسین (مترجم)
شاهین، عبدالصبور (نويسنده) بزدی ثانی، هادی (تحقیق و پژوهش) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 72 /ش2 ت2041 |
| موضوع | قرآن - تاریخ |
| ناشر | آستان قدس رضوی، شرکت به نشر |
| مکان نشر | مشهد مقدس - ایران |
| سال نشر | 1382 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE2974AUTOMATIONCODE |
کتاب‌شناسی این اثر درباره اصل انجام شده که خواننده محترم می‌تواند مراجعه نماید. در این نوشتار مطالبی درباره ترجمه ذکر می‌شود.
مترجم در مقدمه، قرآن کریم را تنها کتابی در میان کتاب‌های آسمانی و وحیانی دانسته که هم از حیث لفظ و هم از حیث معنا تحریف نشده است. نزول تدریجی قرآن، حفظ و تدوین آن را می‌طلبد. در مقدمه اثر گردآوری و نگارش قرآن کریم را دو مرحله‌ای دانسته است: «نخست به معناى حفظ آن در سینه‌ها بوده است که نخستین حافظ آن شخص پیامبر اکرم(ص) بوده‌اند. بعد از ایشان حافظانى از اصحاب بودند که به این امر مبادرت مى‌ورزیدند. اما مرحله دوم، مرحله نگارش قرآن است که این امر هم در زمان حضرت(ص) صورت گرفته است. در میان کاتبان وحى مى‌توان به امام على(ع)، ابوبکر، عمر، عثمان، زید بن ثابت، ابى بن کعب و...اشاره کرد». علاوه بر آن، مفاهیم و معانی قرآن به‌گونه‌ای است که راه تحریف را بسته است و عدم تحریف آن توسط خود خداوند تضمین شده است. اما تاریخ قرآن، تاریخ نزول تدریجی و شیوه گردآوری و کتابت آن است که نیاز به حجت و دلیل دارد[۱].
با توجه به اینکه نویسنده از پیروان مذهب اهل سنت بوده و مطالب را از دیدگاه این مذهب بررسی کرده است، لذا مترجم در رابطه با این اثر می‌نویسد: «این کتاب که به نوبه خود در رد ادعاهاى خاورشناسان و رد پنداشته‌هاى باطل موفق است، اما در بیان آراى شیعه بى‌طرف نمانده است؛ لذا براى زدودن پاره‌اى از ابهامات با مراجعه به متون اصلى، خطاهاى احتمالى نویسنده یادآورى شده است. این مهم را دوست فاضل جناب آقاى بزدى ثانى به‌عهده گرفته است»[۲]. این مطالب در انتهای فصول کتاب در ذیل عنوان ملاحظات مطرح شده است[۳].
متن اصلی کتاب مشتمل بر نه فصل است و در فصول هشتم و نهم، موضوعات خلق قرآن و تحدی مطرح شده است، اما در ترجمه به دلیلی نامعلوم این دو فصل حذف شده است.
فهرست مطالب برخلاف متن اصلی، در ابتدای کتاب ذکر شده است. در انتهای اثر نیز به‌رغم نص عربی - که حاوی فهارس اعلام، جماعات و... است - تنها به فهرست منابع بسنده شده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- شاهین، عبدالصبور، تاريخ القرآن، قاهره، نهضة مصر، بی‌تا.