سماوی، محمد
محمد بن طاهر بن حبيب تركى فضلى عالمى فقيه، اديب، شاعر و خطيب بود كه به دليل تولد و سكونت در منطقه سماوه به اين لقب شهرت يافت.
تولد
وى به سال 1293 قمرى در سماوه متولد شد و پس از دوران كودكى و فقدان پدر براى كسب علوم اسلامى به نجف اشرف رفت.
ابتدا به دليل بيمارى به مولد خود بازگشت ولى بار ديگر به نجف رفت و نزد اساتيدى چون صاحب جواهر، آقا رضا همدانى، سيد محمد هندى و سيد حسن صدر به كسب علم پرداخت تا آنكه به اجتهاد رسيد. وى تا سال 1322ق در نجف ماند و پس از آنكه به موطن خود بازگشت در سال 1330 به عضويت مجلس در آمد. سماوى مدتى هم به عنوان قاضى نجف و حاكم شرع در بغداد مسؤوليت داشت. وى همچنين عضو مجمع علمى عراق بود.
سماوى در سال 1370ق در نجف از دنيا رفت و در همانجا به خاك سپده شد.
آثار وى گذشته از كتاب ابصار العين عبارتند از: الطليعه فى شعراء الشيعه، ظرفة الاحلام فيما نظم فى المنام، الكواكب السماويه فى شرح القصيدة الفرزدقيه، شجرة الرياض فى مدح النبى الفياض.
وابسته‌ها
إبصار العين في أنصار الحسين عليه‌السلام (طبع جدید)
ابصار العین فی انصار الحسین (چاپ قدیم)
دلدادگان حسین علیه‌السلام ترجمه ی ابصار العین فی انصار الحسین علیه‌السلام