یوسفی هروی، یوسف بن محمد
«يوسف بن محمد بن يوسف هروى»، معروف به حكيم يوسفى يا مولانا يوسفى، فرزند محمد بن يوسف، صاحب كتاب معروف بحرالجواهر (كتابى در شرح لغات پزشكى) مى‌باشد. ظاهراً وى از اهالى خواف خراسان بود كه سال‌ها در هرات مى‌زيسته و سپس به هندوستان رفته و در دربار ظهير الدين محمد بابر شاه و پسرش همايون شاه نيز مورد احترام و توجه بود و سمت دبيرى در دربار او را داشت.
| نام | یوسفی هروی، یوسف بن محمد |
|---|---|
| نام های دیگر | هروی یوسفی، یوسف بن محمد
طب‍ی‍ب هروی، یوسف بن محمد یوسفی، م‍ج‍ی‍ب بن محمد یوسفی، یوسف بن محمد حکیم یوسفی مولانا یوسفی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 950 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | ریاض الادویه |
| کد مولف | AUTHORCODE3099AUTHORCODE |
آثار متعددى از او به زبان فارسى به‌جاى مانده است، اما آثارى كه به صورت شعر و دو بيتى دارد، از شهرت و انتشار گسترده‌ترى برخوردار است.
مهمترين آثار وى عبارت‌اند از
1. رساله منظومه علاج الامراض مشتمل بر 289 رباعى.
2. رساله دلايل البول، سال تأليف آن942ق است.
3. رساله سته ضروريه كه مولف آنرا به نام همايون شاه در سال944ق نگاشته است.
4. رساله دلايل النبض.
5. جامع الفوائد كه آن را در سال 917ق در شرح مشكلات علاج‌الامراض سروده است. در اين كتاب بيمارى‌هاى سر تا پا را شرح داده و به درمان آن‌ها نيز اشاره كرده است. اين كتاب كه تا كنون حداقل 4 بار به‌چاپ رسيده است به طب يوسفى نيز شهرت دارد.
6. بدايع الاغشاء اين كتاب را يوسفى به نام فرزند خود رفيع الدين حسن نوشته و نسخه خطى آن در كتابخانه دانشگاه پنجاب موجود است.
7. رساله مختصر فى ضروريات البحران و قصيده حفظ صحت بدن مشتمل بر 54 بيت كه در سال 937ق به نام سلطان ظهير الدين محمد بابر شاه سروده است.
8. رساله ماكول و مشروب (در خوردنى‌ها و آشاميدنى‌ها).
9. رياض الادويه يا مقطعات يوسفى در خواص داروهاى گياهى و حيوانى.
وابسته‌ها
طب یوسفی موسوم به جامع الفوائد
میزان الطب (محشی) / نوع اثر: کتاب / نقش: پدیدآورنده
تدبیر مسافران و معالجه امراض (زاد المسافرین)؛ رساله متفرقات طبی؛ رساله دلائل النبض