حسنی، احمد بن ابراهیم
«ابوالعباس احمد بن ابراهيم بن الحسن بن على بن ابراهيم بن محمد بن سليمان بن
| نام | حسنی، احمد بن ابراهیم |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 353 هـ.ق یا 964 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1763AUTHORCODE |
داود بن الحسن بن الحسن بن على بن ابى طالب عليهم‌السلام» از علماى فرقۀ زيديه
در زمان الراضى باللّه از خلفاى عباسى مى‌زيست.از تاريخ ولادت او اطلاع
دقيقى در دست نيست اما گمان مى‌رود بين سالهاى 280 تا 290 هجرى قمرى در آمل
(از شهرهاى استان مازندران) متولد شده باشد.وى به فراگيرى دانش در محضر
پدر و عالمان عصر خويش در آمل پرداخت.
اساتيد
از مشايخ وى مى‌توان به امام ناصر
أطروش، ابومحمد عبدالرحمن بن ابى حاتم محمد بن ادريس بن المنذر التميمى الحنظلى الرازى،
عبدالعزيز بن اسحاق بن جعفر بن روزبهان بن الهيثم، ابوزيد علوى، ابن عقده و ابوالفرج
اصفهانى اشاره كرد.
وى پس از فراگيرى دانش در موطن خويش، سفرهاى فراوانى را براى كسب علم آغاز نمود و به
شيراز، بغداد، رى و مكّه سفر نمود.
شاگردان
نام برخى شاگردان وى عبارتست از:
شيخ على بن بلال،زيد بن اسماعيل السيد الشريف ابوالحسين الحسنى، ابوالحسين احمد بن الحسين بن
هارون،يحيى بن الحسين بن هارون و يوسف الخطيب.
آثار
از وى آثارى چند برجاى مانده است كه از آن جمله مى‌توان به:المصابيح، النصوص،شرح المنتخب،
الفقه و شرح الابانة اشاره كرد.ابولعباس در سال 353 ه.ق بدرود حيات
گفت و در جرجان (گرگان)به خاك سپرده شد.