یزیدی، عبدالله بن یحیی
«عبدالله بن يحيى بن مبارك بن مغيره عدوى يزيدى»، معروف به ابن‌يزيدى، اديب و مُقرى بغدادى در سده‌هاى 2 و 3ق است. پدرش يحيى به همراه ابراهيم بن عبدالله بن حسن در بصره عليه عباسيان شورش كرد. سپس در بغداد رحل اقامت گزيد.
| نام | یزیدی، عبدالله بن یحیی |
|---|---|
| نام های دیگر | عدوی، ابو عبد الرحمن عبد الله بن یحیی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 237 هـ.ق یا 851 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | غریب القرآن و تفسیره / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده |
| کد مولف | 4160 |
عبدالله در بغداد نشأت يافت و نزد استادانى از جمله پدرش -كه اديب و قارى مشهور بصره بود- به فراگيرى علوم پرداخت.
او در سال 237ق از دنيا رفته است.
اساتيد
يحيي بن مبارك بن المغيرة العدوي اليزيدي؛
أبو عمرو بن العلاء؛
أبو زكريا، يحيى بن زياد الفراء.
شاگردان
أحمد بن ابراهيم بن عثمان، أبو العباس الوراق؛
جعفر بن محمد، أبو محمد الأصبهاني؛
بكران بن أحمد بن سهل، أبو محمد السراويلي؛
أبو عمران موسى بن سلمة النحوي.
آثار
كتاب غريب القرآن؛
كتاب الوقف و الابتداء؛
مختصر في النحو؛
كتاب إقامة اللسان على صواب المنطق.
منبع مقاله
يزيدى، عبد الله بن يحيى، غريب القرآن و تفسيره، مقدمه (به قلم محقق كتاب محمد سليم الحاج)، بيروت، عالم الكتب، چاپ اول، 1405ق، ص 25 الى 35.
وابسته‌ها
غریب القرآن و تفسیره / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده