راوندی کاشانی، سید فضل‌الله بن علی

راوندی کاشانی، فضل ‎الله بن علی
نام راوندی کاشانی، فضل ‎الله بن علی
نام های دیگر راون‍دی‌، ض‍ی‍اء ال‍دی‍ن‌ ف‍ض‍ل‌ ال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌

راون‍دی‌ ک‍اش‍ان‍ی‌، اب‍و ال‍رض‍ا ف‍ض‍ل‌ ال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌

ض‍ی‍اء ال‍دی‍ن‌ ح‍س‍ن‍ی‌ راون‍دی‌ ک‍اش‍ان‍ی‌

راون‍دی‌، ف‍ض‍ل‌ ال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌

ح‍س‍ن‍ی‌ راون‍دی‌، ف‍ض‍ل ‌ال‍ل‍ه‌ ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌

نام پدر
متولد
محل تولد
رحلت 570 هـ.ق
اساتید
برخی آثار
کد مؤلف AUTHORCODE2372AUTHORCODE


ولادت

سيد ابوالرضا ضياء الدين، فضل الله بن على بن عبيد الله حسينى راوندى از علماى نام آور و از مشايخ بزرگ شيعه در قرن ششم هجرى به شمار مى‌آيد.

او در يكى از شهرهاى اطراف كاشان به نام راوند و در خانواده‌اى علاقه‌مند به خاندان محمد و آل محمد صلى الله عليهم اجمعين به دنيا آمد.

از همان كودكى مهر و محبت اهل بيت عليهم السلام را فرا گرفت و تشنۀ چشمۀ زلال و آب گواراى علوم و معارف خاندان عصمت و طهارت گرديد.

خاندان

خاندان وى همه از اهل علم و تقوى بوده‌اند و شخصيتهاى برجسته‌اى از ميان اين خاندان برخاسته‌اند و فرزندان و نسل ايشان عموما از اهل علم و دانش بوده‌اند كه از جملۀ آنهاست:

  1. سيد ابوالمحاسن، احمد بن فضل الله، عالم و فاضل و قاضى شهر كاشان
  2. سيد عز الدين ابوالحسن على بن فضل الله راوندى

شخصيت

سيد فضل الله راوندى شخصيتى فاضل و دانشمند، عالمى بزرگوار و رئيس مذهب و از برجسته‌ترين علماى دوران خود به شمار مى‌رفت.

او شخصيتى اديب و شاعرى توانا بود كه ديوان شعرى نيز از او به يادگار مانده است.

او از مشايخ ابن شهر آشوب و منتجب الدين بن بابويه و شيخ محمد بن حسن طوسى، پدر خواجه نصير الدين طوسى و اكثر علماى بزرگ دوران خود بوده است.

نام وى پيوسته در كتاب‌هاى تراجم و علم رجال با احترام ياد مى‌شود و شخصيت ايشان مورد احترام علماى شيعه است.

سخن بزرگان

أنساب سمعانى:

سمعانى در كتاب خود مى‌گويد:

روزى به كاشان رفتم و تصميم به زيارت ابوالرضا فضل الله راوندى گرفتم.

وقتى به خانۀ وى رسيدم، در زدم و منتظر خروج ايشان شدم. در آن هنگام ديدم بالاى درِ خانه اين آيۀ شريفه را نوشته‌اند:

«إنَّما يُريدُ اللّٰهُ لِيُذهِبَ عَنكمُ الرِّجسَ أهلَ البَيتِ و يُطهِّرَكُم تَطهيراً»

لحظه‌اى كه چشمانم به روى مباركش افتاد ديدم ايشان از آنچه تصور مى‌كردم بسيار بزرگوارتر است.

در آن ديدار من برخى احاديث و روايات و بخشى از اشعار وى را از ايشان شنيدم.

از جمله اشعارى كه ايشان به خط خود براى من نگاشتند اين ابيات بود:

هل لك يا مغرور من زاجر أو حاجز من جهلك الغامر
أمس تقضي و غد لم يجيء و اليوم يمضي لمحة الباصر
فذلك العمر كذا ينقضي ما أشبه الماضي بالغابر

يعنى:اى فريفتۀ دنيا آيا چيزى تو را بيدار مى‌كند؟

و آيا مانعى در برابر درياى جهل تو وجود دارد؟

ديروز گذشت و فردا هنوز نيامده است.

و امروز هم با يك چشم به هم زدن مى‌گذرد.

و عمر اين گونه به پايان مى‌رسد.

چقدر گذشته به آينده شباهت دارد.

عماد كاتب:

عماد كاتب درباره ايشان مى‌گويد:سيد فضل الله راوندى شخصيتى كم نظير و داراى نسبى شريف و اخلاقى بزرگوار بود. وى از قدماى علما و دانشمندى فاضل و داراى چهره‌اى جذاب و با ابهت و صاحب سخنى زيبا بود.

او واعظى بزرگ و داراى خطى خوش و تأليفاتى فراوان بوده، مورد احترام مردم و از رزق و روزى خوبى نيز بهره‌مند بود.

در سال 533 هجرى در دوران كودكى من و برادر كوچكم در مدرسۀ مجديه در شهر كاشان درس مى‌خواندم. در آن زمان مى‌ديدم كه آن سيد بزرگوار به مدرسه مى‌آمدند و در آنجا درس اخلاق مى‌دادند. جمعيت فراوانى از مردم عادى و علماى بزرگ نيز پاى درس ايشان حاضر مى‌شدند.

بعدها در اصفهان با فرزندش احمد دوست شدم و از طريق ايشان بهتر با تأليفات و مقام علمى پدر بزرگوارش آشنا گشتم.

اجازۀ روايت

سيد فضل الله راوندى از علماى بزرگى اجازه روايت دارد از جمله:

  1. شيخ ركن الدين على بن ابوالحسن على بن عبدالصمد بن محمد تميمى نيشابورى كه در ربيع الاول سال 529 هجرى به وى اجازۀ روايت داده است.
  2. ابوالعباس احمد بن يحيى بن قافه كوفى
  3. قاضى عمادالدين، ابومحمد حسن استرآبادى
  4. احمد بن محمد بن احمد بن محمد بن حسين بن مهرويه كرمندى
  5. ذو الفقار بن محمد بن معبدابوالصمصام حسنى مروزى

اساتيد

وى از محضر اساتيد و علماى فراوانى نيز بهره برده مانند:

  1. امام شهيد عبدالواحد بن اسماعيل رويانى
  2. سيد ابوالبركات محمد بن اسماعيل حسينى مشهدى
  3. سيد مرتضى بن سيد داعى حسينى
  4. ابوالحرب المنتهى بن سيد داعى حسينى
  5. سيد على بن ابوطالب حسنى
  6. شيخ بارع، حسين بن محمد بن عبدالوهاب بغدادى
  7. على بن على بن عبدالصمد و برادرش محمد بن على
  8. ابوعبدالله جعفر بن محمد دوريستى
  9. ابوجعفر، محمد بن على بن حسين مقرى نيشابورى

شاگردان

علماى بزرگى در محضر او تربيت شده‌اند كه هر يك ستاره‌اى هستند در آسمان پر فروغ تشيع مانند:

  1. ابن شهر آشوب مازندرانى
  2. شيخ منتجب الدين بن بابويه قمى
  3. شيخ محمد بن حسن طوسى پدر خواجه نصير الدين طوسى
  4. سيد ناصر الدين ابوالمعالى محمد بن حسين بن محمد حمدانى
  5. شيخ قوام الدين محمد بن محمد بحرانى
  6. شيخ تاج الدين محمد بن محمد شعيرى

تأليفات

او داراى تأليفات ارزشمندى است مانند:

  1. كتاب النوادر
  2. ضوء الشهاب في شرح الشهاب
  3. الأربعين في الأحاديث
  4. التفسير
  5. ديوان اشعار

وفات

سرانجام پس از عمرى خدمت به اسلام و علوم و معارف آل محمد صلى الله عليهم اجمعين، اين عالم انديشمند در حدود سال 570 هجرى در شهر كاشان ديده از جهان فرو بست و به ديار دوست شتافت.


وابسته‌ها