مراغی، احمدمصطفی
شيخ احمد مصطفى مراغى فرزند محمد بن عبدالمنعم مراغى متولد 1300 ق1883/ م و متوفاى 1371 ق1952/ م،در مراغه از توابع جرجا در مصر به دنيا آمد و در قاهره به تحصيل دانش پرداخت. در سال 1909 م از دارالعلوم فارغ التحصيل شده آنگاه در همانجا عهده‌دار تدريس علوم شرعى گرديد و مسئووليت نظارت بر برخى از مدارس را نيز بر عهدۀ او نهادند پس از آن در دانشكدۀ «غوردون» در خارطوم به استادى علوم عربى و شريعت اسلامى تعيين شد.نوشته‌اند وى در كودكى از هوشى سرشار برخوردار بود.مراغى در علم و عمل به شريعت اسلامى عشق و علاقۀ خاصى داشت و در طول زندگى براى اعتلا و دفاع از حقانيت آن از هيچ كوششى دريغ نمى‌كرد.مشهورترين كسانى كه مراغى از آنان تأثير پذيرفت و از شيوۀ و درس آنها پيروى كرد، محمد عبده، محمد بخيت مطيعى و واحد الرفاعى فيّومى بوده‌اند.احمد مصطفى را در مذهب شافعى اشعرى شمرده‌اند.وى در نهايت در قاهره درگذشت.
محمد مصطفى مراغى
برادر بزرگتر وى محمد مصطفى مراغى متولد 1298 ق1881/ م و متوفاى 1364 ق1945/ م، محقق مصرى، از مصلحان اجتماعى و مفسران بزرگ و از جمله رؤساى الازهر بوده است و آثار قرآنى نيز از وى باقيمانده، امّا بحثهاى تفسيرى وى به شكل تفسير مستقل و كامل نبوده است بلكه تفسير-سوره‌هاى حجرات، حديد، لقمان، و العصر، آياتى از سورۀ فرقان و آيات پراكندۀ ديگر بوده است.سبك تفسيرى محمد مصطفى با آنكه در خطوط اصلى تابع مكتب تفسيرى عبده است ولى سنجيده‌تر و مستندتر از تفسير عبده است و بر خلاف عبده به آراى مفسران قديم و احاديث رسول(ص) و مواريث سلف صالح اهل سنت آگاه‌تر و متعهدتر است.
آثار
علاوه بر تفسير مورد بحث، كتابى تحت عنوان 1-مقدمة التفسير در رديف آثار قرآنى احمد مصطفى مى‌باشد آثار ديگر وى عبارتند از:2-الحسبة فى الاسلام 3-الوجيز فى اصول الفقه 4-علوم البلاغة 5- بحوث و آراء فى فنون البلاغة 6-الديانة و الاخلاق.