زین‌الدین رازی، محمد بن ابی‌بکر
زين الدين، ابوعبدالله محمد بن ابى بكر بن عبدالقادر رازى، فقيه، مفسر، لغوى، اديب و صوفى حنفى، اصل وى از رى است. طى سفرى از مصر و شام ديدار كرد و در پايان عمر، در سال 666ق، در قونيه بود. او در تفسير قرآن مشهور است. صاحب «ريحانة الادب» و به تبع او دهخدا در «لغت‌نامه»، رازى را از علماى قرن هشتم و متوفاى سال 768ق دانسته‌اند.
| نام | زین‌الدین رازی، محمد بن ابی‌بکر |
|---|---|
| نام های دیگر | رازی، محمد بن ابی‌بکر
زین‌الدین، ابوعبدالله محمد بن ابوبکر |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 666 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | اسئله القرآن المجید و اجوبتها من غرائب آی التنزیل |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1132AUTHORCODE |
آثار
- انموذج جليل فى اسئلة و اجوبة من غرائب آية التنزيل؛
- الذهب الابريز فى تفسير الكتاب العزيز؛
- روضة الفصاحة در علم بيان؛
- كنوز البراعة فى شرح المقامات الحريرية؛
- مختار الصحاح در لغت كه تلخيص صحاح جوهرى است و در660ق، خاتمه يافته است؛6. حدائق الحقائق در مواعظ؛
- دقائق الحقائق در تصوف؛
- كتاب الامثال و الحكم؛
و...
وابسته‌ها
أسئلة القرآن المجید و أجوبتها من غرائب آي التنزیل