سبحانی تبریزی، محمدحسین
«محمد حسين خيابانى سبحانى» از علماء مبرز و معاصر تبريز بوده كه در فضل، دانش، تقوى، پرهيزكارى، خشيت و خداترسى، نمونه محيط خود بود. وى در شب نوزدهم ماه رمضان 1299ق، در شهرستان تبريز به دنيا آمد. مادرش شهر بانو نام داشت و دختر مرحوم (اسماعيل ميرزا) فرزند فتحعلى شاه قاجار بود.
| نام | سبحانی تبریزی، محمد حسین |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1262 هـ.ش یا 1883 م |
| محل تولد | |
| رحلت | 1351 هـ.ش یا 1392 هـ.ق یا 1972 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE6277AUTHORCODE |
پس از دوران كودكى و آموزش ادبيات فارسى و قسمتى از مقدمات عربى، روى عشق فطرى كه به تحصيل معارف اسلامى داشت، تصميم به ادامه تحصيل گرفت. نجوم و حساب استدلالى را نزد مرحوم ميرزا على منجم و سطوح عالى فقه و اصول را نزد مرحوم آيت‌الله انگجى و شرح (اشارات) مرحوم خواجه را نزد فيلسوف دوران خود مرحوم شيخ حسين قراجه داغى كه به يك واسطه از شاگردان ميرزاى جلوه بود فراگرفت و براى تكميل معارف در سال 1327ق رهسپار نجف اشرف شد و 11 سال تمام از محضر اساتيد آن دانشگاه بزرگ شيعه مانند آيات عظام: سيد محمدكاظم يزدى، شريعت اصفهانى و ضياء الدين عراقى استفاده نمود. آن‌گاه با كسب اجازه از محضر اساتيد و دريافت عالى‌ترين اجازه‌هاى اجتهاد كه قسمتى از آن‌ها را مرحوم حاج ميرزا على خيابانى در كتاب علماء معاصر آورده است، در سال 1339ق مراجعت به ايران و تبريز نموده و پس از بازگشت به وطن به امر تدريس و تربيت محصلين و تأليف و تصنيف پرداخت و آثار گران‌بهائى كه هركدام روشنگر مقام عملى و فضلى اوست، به يادگار گذارد.
وى در خلق، حلم، تواضع، فروتنى، زهد و تقوا، در ميان علماء و بزرگان شهر تبريز ضرب المثل بود. طرز زندگى، نحوه معاشرت و شيوه سخن گفتن او، انسان را بياد خدا افكنده، در افراد مستعد اثر عميق و انقلاب خاصى به وجود مى‌آورد. اين عالم ربانى در روز يازدهم شوال 1392ق دعوت حق را لبيك گفت و طى مراسم با شكوهى در جوار حضرت فاطمه معصومه (س) به خاك سپرده شد.
آثار
1- حاشيه بر كفاية الاصول.
2- يك دوره صلوة استدلالى.
3- خيارات.
4- حاشيه بر رسائل
5- احكام الصلاة
6- احكام ملاقى الشبهات المحصورة
7- رسالة فى تحديد الكر بالوزن و المساحه
8- رسالة فى تحقيق معنى البيع