لواسانی، سید حسن
سيد حسن حسينى لواسانى(1400 -1308 ق)، عالم دينى، مجتهد و مورخ. نسبش به امام زين‌العابدين (ع) مى‌رسد. در نجف به دنيا آمد. مقدمات و ادبيات را نزد علماى نجف فراگرفت.
اساتيد
وى از شاگردان آيت‌اللَّه شيخ محمد كاظم خراسانى و آيت‌اللَّه سيد محمد كاظم يزدى و آيت‌اللَّه شيخ على گنابادى و آيت‌اللَّه شيخ على قوچانى و آيت‌اللَّه ميرزا حسين نايينى و آيت‌اللَّه شيخ على قوچانى و آيت‌اللَّه ميرزا حسين نايينى و آيت‌اللَّه ميرزا محمد تقى شيرازى و آيت‌اللَّه سيد اسماعيل صدر بود و نزد آنان در نجف، سامرا و كربلا مراحل علمى را طى كرد. آن گاه مشغول به تدريس و تأليف شد.
در 1333 ق به تهران آمد و به تدريس پرداخت، سپس به مشهد رفت و از محضر آيت‌اللَّه آقا محمد آقازاده‌ى كفايى استفاده نمود. در 1344 ق به نجف بازگشت و از محضر اساتيد وقت، آيت‌اللَّه آقا سيد ابوالحسن اصفهانى و آيت‌اللَّه آقا ضياءالدين عراقى و آيت‌اللَّه شيخ محمد حسين غروى، استفاده نمود تا به مراتب عاليه‌ى اجتهاد رسيد و به دريافت اجازه‌هاى اجتهاد نايل شد. در 1348 ق براى ارشاد و سرپرستى شيعيان به لبنان رفت و در 1370 ق به تهران بازگشت و به امور علمى و دينى پرداخت. وى در مسجد محموديه سرچشمه به انجام امور مذهبى مشغول بود. لواسانى از دوستان نزديك علامه امينى بود. در تهران درگذشت.
آثار
«الدروس البهية»، در مختصرى از تاريخ پيامبر (ص) و ائمه (ع)؛
«مرقاة الجنان (الزهر)»؛
«نور الافهام» شرح منظومه‌ى «مصباح الظلام»، در علم كلام؛
«الشريعة السماحاء و الحنيفه الغراء»
«تاريخ النبى احمد (ص)»، در دو مجلد؛
«تواريخ الانبياء» از حضرات آدم تا حضرت خاتم؛
«نقض الهفوات و تكذيب المفتريات»، ردى بر دعاوى بهائيت و تكذيب على محمد باب؛ «فضيحة الكذابين»، در رد قاديانى؛
«الكشكول».
تقريرات درس النائينى
شرح نهج البلاغه
ديوان شعر
وغيره.
وابسته‌ها
نور الأفهام في علم الکلام / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
الصافي في تفسير القران / نوع اثر: کتاب / نقش: حاشيه نويس