موسوی زنجانی، سید ابراهیم
«آيت‌الله سيد ابراهيم موسوى زنجانى»، در قصبه صائين قلعه در تاريخ 1344ق/ 1303ش به دنيا آمد. وى قرآن و ادبيات فارسى را نزد پدرش مرحوم سيد ساجدين آموخت و در تاريخ 1360ق در 16سالگى به قم مهاجرت نمود و دروس سطوح را نزد بزرگان اساتيد حوزه تلمذ نمود. 5 سال در آنجا ماند و بعد در سال 1365ق در سن 61 سالگى به نجف اشرف مهاجرت كرد و نزد بزرگان نجف به تحصيل دروس خارج پرداخت. وى از شخصيت‌هاى برجسته‌اى است كه در كشور كويت به تبليغ و ترويج دين مبين اسلام پرداخته است.
اساتيد ايشان عبارتند از
سيد عبدالهادى شيرازى، ميرزا باقر زنجانى، شيخ حسين حلى فقيه‌الامه، سيد محسن حكيم، ميرزا آقا شيرازى، شيخ صدرا بادكوبى، سيد جواد تبريزى، سيد ابوالقاسم موسوى خوئى، سيد حسين حمامى نجفى.
بعد از آن وى مشغول تدريس فقه، اصول، كلام و فلسفه شد و درنجف به مدت 31 سال اقامت گزيد. ايشان صاحب اجازه اجتهاد از آيت‌الله شيخ محمد حسين كاشف العظاء و شيخ عبدالكريم زنجانى و سيدعلى تبريزى هستند. ايشان موسسات خيريه فراوانى در استامبول، كركوك، بحرين و زنجان (صائين قلعه) ساخته‌اند.