شاطبی، ابراهیم بن موسی
ابراهيم بن موسى بن محمد اللخمى الشاطبى ثم الغرناطى مكنى به ابواسحاق، اصولى و مفسر و فقيه و محدث و لغوى بود.وى از ائمه مالكيان به شمار مى رود.
اساتيد و شاگردان
از جمله اساتيد وى مى توان از ابن الفخار الالبيرى، ابوالقاسم السبتى، ابوعبدالله التلمسانى، ابوعبدالله المقرى، ابوعلى عبدالله البلنسى، ابوجعفر الشقورى و ابوالعباس القباب را نام برد.
ابويحيى عاصم، ابوبكر بن عاصم، ابوعبدالله البيانى و...از جمله شاگردان وى به شمارمى آيند.
آثار
از كتاب‌هاى او «الموافقات فى اصول الفقه» و «المجالس» در شرح كتاب البيوع از صحيح بخارى، و «الافادات و الانشادات» در ادب، و «الاتفاق فى علم الاشتقاق» و «اصول النحو» را مى‌توان نام برد. در ريحانة الادب از جمله تأليفات او كتب زير ياد شده است: الاعتصام در توحيد،شرح الخلاصة در نحو، عنوان التعريف باسرار التكليف در اصول فقه كه همان الموافقات معروف است و المجالس
شاطبى در سال 790ق درگذشت.