سعید بن هبةالله
«ابوالحسن سعيد بن هبةالله بن حسين» از بزرگترين اطباى قرن پنجم هجرى است. وى در سال 436ق (1045م) در بغداد ديده به جهان گشود و در همان شهر تا پايان عمر زندگى نمود.
| نام | سعید بن هبة الله |
|---|---|
| نام های دیگر | طب‍ی‍ب، ابوالحسن سعید بن هبةالله
ابن هبةالله |
| نام پدر | |
| متولد | 1045 م |
| محل تولد | |
| رحلت | 495 هـ.ق یا 1101 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE6273AUTHORCODE |
از اساتيد او مى‌توان به ابوعلاء بن تلميذ، ابوالفضل كتيفات و عبدان كاتب اشاره نمود. روزگار زندگى او مصادف با روزگار سلطنت المقتدى بامر الله (467ق- 478ق) و فرزندش المستظهر (478ق- 512) بود كه وى در دستگاه اين دو خليفه عباسى، به خدمت مشغول بوده است و مدتى نيز سرپرستى بيمارستان عضدى بغداد به او واگذار شده بود. از محضر اطباى بسيارى بهره بردند كه مى‌توان به افراد اشاره كرد:
1. ابوابركات هبةالله ملكا بغدادى (470ق- 570ق).
2. يحيى بن عيسى بن جزله (متوفى 493 ق)
3. امين‌الدوله ابن التلميذ (465ق - 560ق).
4. عبدالوهاب نيشابورى: وى نگاشته‌هاى استادش سعيد بن هبة الله را به خراسان برد.
تأليفات
او تأليفات بسيارى در طب، منطق و فلسفه به رشته تحرير درآورده است كه از آن جمله است:
1. المغنى فى الطب
2. الاقناع
3. التلخيص النظامى
4. كتاب خلق الانسان
5. كتاب فى اليرقان
6. مقالة فى صفات تراكيب الادويه: مؤلف در كتاب مغنى به اين اثر اشاره كرده است
7. جوابات عن مسائل سئل عنها
8. مقالة فى الحدود و الفرق: رساله‌اى در فلسفه است.
9. مقالة فى تحديد مبادى الاقاويل الملفوظ بها و تعديها
10. كتاب الاسباب و العلامات عيون الانباء فى طبقات الاطباء
وفات
وى سرانجام پس از پنجاه و نه سال زندگى، به سال 495ق (1102م) در بغداد ديده از جهان فروبست.