حسین بن حکم
ابوعبدالله حسين فرزند حكم بن مسلم كوفى حبرى از علماى تفسير و محدثين و فقهاى عصر خويش. وى شيعى مسلك و زيدى مذهب بوده است.حافظ صارم الدين در طبقات زيديه وى را ستوده و گفته كه، كسى بر وى طعنى وارد نكرده است.وى از روات معروف قرن سوم شهر كوفه و معاصر و ناقل روايت از امام نهم حضرت جواد«عليه السلام»است.
مشايخ و راويان
حبرى مشايخ فراوانى را به خود ديده است، برخى از آنان بدين نامند:
1-ابواسحاق ابراهيم بن اسحاق كوفى چينى،فردى است كه از كوفه به چين مى‌رفته است و حديث«اطلبوا العلم و لو بالصين»از اوست.
2-اسماعيل بن صبيح يشكرى كوفى 216 ه،
3-جندل بن واثق ثغلبى 226 ه،
4-حسين بن نصر بن مزاحم منقرى عطّار نويسندۀ «وقعۀ صفين»
5-نضر بن دكين كوفى م 219 ه.
برخى راويان از او نيز بدين نامند:
1-ابراهيم بن سليمان خرّاز كوفى
2-ابراهيم بن محمد بن على بن بطحاء
3-احمد بن اسحاق بن بهلول
4-احمد بن محمد بن سعيد بن عقده م 333 ه
5-حسين بن ابراهيم بن حسن جصّاص
6-على بن محمد بن عبيد معروف به ابن الكوفى 348 ه، راوى تفسير حبرى
7-ابوالقاسم فرات بن ابراهيم كوفى نويسندۀ تفسير فرات
8-محمد بن جرير طبرى نويسنده تفسير معروف
آثار
ايشان با دو كتاب التفسير و المسند اشتهار يافته است،شهرت تفسير او بيش از مسند او مى‌باشد.