جنید شیرازی، جنید بن محمود
«معين الدين ابوالقاسم جنيد شيرازى» (وف 791/800ق)، صوفى، نويسنده و شاعر، متخلص به جنيد و مشهور به شيخ‌الاسلام بود. وى از خاندان‌هاى مشهور شيراز بود كه بسيارى از علما و وعاظ از آن برخاستند.
| نام | جنید شیرازی، جنید بن محمود |
|---|---|
| نام های دیگر | جنید شیرازی، معین‌الدین ابوالقاسم
جنید شیرازی، ابوالقاسم جنید شیرازی، معین‌الدین شیرازی، جنید معین‌الدین جنید شیرازی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 791 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | شد الأزار في حط الأوزار عن زوار المزار |
| کد مؤلف | AUTHORCODE4133AUTHORCODE |
او مانند اجداد خويش، در جامع عتيق، به وعظ و تذكير اشتغال داشت و بهترين اثر وى، «شَدّ الازار فى حطّ الاوزار عن زُوار المزار» است كه راهنمايى براى زيارت مقابر بزرگان شيراز است و شامل ترجمه احوال 315 تن از معاريف شيراز تا روزگار تأليف كتاب مى‌باشد.
اين كتاب را فرزند او، عيسى، تحت عنوان: «ملتمس الاحباء خالصاً من الريا»، به فارسى گزارش كرد كه به «هزار مزار» يا «هزار و يك مزار» مشهور است.
از جنيد «ديوان» شعرى حدود هزار و پنجاه بيت باقى مانده است.