خوزانی، محمدابراهیم
ميرزا ابراهيم قاضى ابن غياث الدين محمد خوزانى، از علماى قرن دوازده هجرى در اصفهان است. وى كه عالمى فاضل و كامل و متبحر در فقه، اصول و حكمت بود، اوايل قاضى اصفهان بوده و سپس قاضى عسكر نادر شاه گرديد.
| نام | خوزانی، محمد ابراهیم |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1160 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE383AUTHORCODE |
وى از شاگردان و مجازين از امير محمدحسين خاتون‌آبادى و مير محمدباقر خليفه سلطانى است و جمعى كثير از او اجازه روايت يافته‌اند.
وى در سال 1160ق، در اصفهان وفات يافته و در مقبره آب‌بخشان مدفون گرديده است.
در «فوائد الرضوية» (1:9)، درباره او گفته شده: متمهر در اصول فقه و حاذق در حكمت و معقول، دقيق الذهن، عميق الفكر، كامل العلم، شيرين‌كلام و عذب البيان بود.
كتب زير از جمله تأليفات اوست
- أمان الحثيث في دراية الحديث؛
- تفسير آيه «و إذا قرئ القرآن»؛
- تفسير قرآن؛
- حواشى بر كتب اربعه؛
- رساله در تحريم غنا؛
- رساله در اينكه درهم و دينار مانند هم است يا اينكه قيمت در آنها معتبر مى‌باشد؛
- رساله در مشروعيّت تلقين ميّت جهت اطفال؛
و...
در كتاب «روضات الجنات» (652)، در ضمن شرح حال حاج شيخ محمد [بن محمدزمان] كاشانى از او نامى برده شده است. در كتاب «راهنماى دانشوران» (1:259)، درباره او چنين گفته شده است: خوزانى (با ضمّ و سكون) منسوب است به خوزان و آن نام چندين موضع است و از جمله قريه خوزان ماربين اصفهان است و از منسوبين بدانجاست: قاضى محمدابراهيم خوزانى... و احمد بن محمد خوزانى اصفهانى، در طبقه شعرا.
ابيات زير از اشعار او مى‌باشد:
| خذ في الشباب من الهوى بنصيب | إنّ المشيب إليه غير حبيب |
|---|
| و دع اغترارك بالخضاب و عاره | فالشيب أحسن من سواد خضيب |
|---|
منابع مقاله
- سايت راسخون، چهارشنبه 24 فروردين 1390ش، برگرفته از كتاب دانشمندان و بزرگان اصفهان (جلد اول).
- ميرزا محمدعلى (معلم حبيب‌آبادى)، «مكارم الآثار در احوال رجال دو قرن 13 و 14 هجرى»، ج 1، ص 237.