اعلم شنتمری، یوسف بن سلیمان
«اَعْلَم شَنْتَمَرى، ابوالحجاج يوسف بن سليمان بن عيسى» (410 - ذى‌قعده 476ق / 1019 - مارس 1084م)، اديب، نحوى، لغت‌شناس و نويسنده مالكى‌مذهب عصر ملوك الطوايف در اندلس مى‌باشد.
| نام | اعلم شنتمری، یوسف بن سلیمان |
|---|---|
| نام های دیگر | اعلم ال‍ش‍ن‍ت‍م‍ری، اب‍و ال‍ح‍ج‍اج یوسف بن سلیمان
شنتمری، اب‍و ال‍ح‍ج‍اج یوسف بن سلیمان شنتمری، اعلم |
| نام پدر | |
| متولد | 1019 م |
| محل تولد | |
| رحلت | 476 هـ.ق یا 1084 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE3308AUTHORCODE |
وى در شنتمريه ديده به جهان گشود و همان جا پرورش يافت و به سبب شكافى كه در لب داشت، به «اعلم» شهرت يافت. او در 433ق / 1042م، براى تكميل دانش خود به قرطبه رفت. پس از چندى به يُمن استادانى چون ابراهيم افليلى، در شعر و ادب و نحو چيره‌دست شد. چون در نحو و ادب به كمال رسيد، به سنت اهل اندلس لقب «استاد» يافت و آنگاه دانشمندان و اديبان معروفى مانند ابن عمار (شاعر و وزير نامدار)، ابن عبدون و ابن طراوه نحوى، از دانش او بهره بردند.
در ميان اين شاگردان، ابومحمد عبدالجليل ابن وهبون، مقامى خاص دارد، چرا كه پيوسته در سفر و حضر در ملازمت استاد خويش به‌سرمى‌برد و با حربه‌ى شعر به مقابله رقيبان سرسخت او مى‌شتافت. وى پس از وفات اعلم، مرثيه‌اى شيوا در سوگ او سرود.
اعلم شنتمرى، چون در دانش‌اندوزى به كمال رسيد، به فرمان المعتضد بالله به اشبيليه رفت و بيشتر عمر خود را در آنجا سپرى كرد. وى بيشتر آثار خويش را به اشارت همين امير نگاشته است. علاوه بر اين، چندى را در شِلب گذراند و به تربيت اديبان پرداخت.
اعلم پس از وفات معتضد، به دربار معتمد بن عباد پيوست و از حمايت وى برخوردار شد و تعليم و تربيت فرزند او را نيز بر عهده گرفت.
به‌تدريج آوازه‌ى اعلم در آفاق پيچيد؛ به‌گونه‌اى كه انبوه دانش‌پژوهان از دور و نزديك نزد وى مى‌شتافتند و از دانش او در نحو، لغت و شعر كه بسيار از حفظ داشت، بهره مى‌بردند. كم‌كم، اعلم در زمره استادان بزرگ اشبيليه درآمد و در نحو، حجت گرديد؛ چندان كه در اندلس به اعلم نحوى ملقب شد. بااين‌همه، اعلم در تأليفات خود چندان ابداع و ابتكارى نداشت و مانند بسيارى از نحوشناسان سده‌ى 5ق، به بعد به شرح و تفصيل آثار گذشتگان مى‌پرداخت.
اعلم در مسائل نحوى، بيشتر پيرو مكتب بصره بود و نظريات نحوى وى در تأليفات نحويان معاصرش و يا نحويان متأخرتر نقل شده است.
اعلم شنتمرى با بيشتر مشاهير علم و ادب زمانه خود دوستى و مجالست داشت. ابوعبدالله محمد بن شريح، صميمى‌ترين يار او به شمار مى‌رفت؛ به‌گونه‌اى كه اعلم پس از وفات او بيش از يك ماه زنده نماند.
اعلم شنتمرى شعر نيز مى‌سرود، اما اشعار وى بيشتر جنبه تعليمى داشت و از اشعار غير تعليمى، چند بيت در مدح معتمد بن عباد موجود است. او در اواخر عمر، نابينا شد و سرانجام در 66 سالگى، در اشبيليه درگذشت.
آثار
1. تحصيل عين الذهب من معدن جوهر الادب فى علم مجازات العرب (اعلم شنتمرى در اين کتاب كه به درخواست معتضد بالله گرد آورد، به شرح شواهد «الکتاب» سيبويه پرداخت)؛
2. شرح اشعار الشعراء الستة الجاهليين؛
3. شرح ديوان الحماسة (شرحى بر حماسه ابوتمام است كه بر حسب حروف الفبا، در دو مجلد تدوين شده است)؛
4. النكت فى کتاب سيبويه (گويا اين اثر، شرح ديگرى غير از «تحصيل عين الذهب» بر «الکتاب» سيبويه است)؛
5. شرح الجمل زجاجى؛
6. شرح ابيات الجمل؛
7. الفرق بين المسهَب و المسهِب؛
4. فهرسة؛
5. المخترع فى النحو؛
6. مختصر الانواء؛
7. المسئلة الرشيدية؛
8. المسئلة الزنبورية.
منابع مقاله
دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 9، ص 398 - 400، عزت ملاابراهيمى.
وابسته‌ها
اشعار الشعراء الستة الجاهلیین / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
النکت في تفسیر کتاب سیبویه و تبیین الخفي من لفظه و شرح أبیاته و غریبه / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده