الأربعين في التصوف
| الأربعين في التصوف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سلمی، محمد بن حسین (نويسنده) |
| ناشر | مطبعة مجلس. دائرة المعارف العثمانیة |
| مکان نشر | هند - حیدرآباد |
| سال نشر | 1401ق - 1981م |
| چاپ | 2 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /س۸الف۴ 282/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الأربعين في التصوف اثر محمد بن حسین سلمی (325- 412ق)، رسالهای است مختصر پیرامون تصوف.
اثر حاضر، رساله کوچک و مختصری است که در آن، چهل حدیث پیرامون تصوف و فضیلت و آداب آن، گردآوری شده است. متأسفانه کتاب فاقد هرگونه مقدمهای بوده که در آن، روش و رویکرد نویسنده در گردآوری روایات و نحوه تنظیم آنها و یا ویژگیها و خصوصیات کتاب، توضیح داده شده باشد. اما باتوجهبه محتوای آن، میتوان برخی از این امور را دریافت. بهعنوانمثال، برای تمامی روایات، عنوانی بهعنوان باب انتخاب شده و روایات، در ذیل آن عنوان، قرار گرفته است، مانند: «باب الدلیل علی أن الصوفية هم رفقاء»[۱]، «باب في صفة الفقراء»[۲]، «باب استعمال الخلق و لو مع الکفار»[۳] و...
در ابتدای روایات نیز سلسله سند آن، بهصورت کامل و متصل، ذکر گردیده است. بهعنوانمثال، در نخستین روایت کتاب، چنین آمده است: «أخبرنا محمد بن محمد بن سعيد بن الانماطي ثنا الحسن بن علی بن يحيی ابن سلام ثنا محمد بن علی الترمذي ثنا سعيد بن حاتم البلخی، ثنا سهل ابن أسلم عن خلاد بن محمد عن أبي حمزة السکری عن يزيد النحوي عن عکرمة عن ابن عباس رضی الله عنهما قال وقف رسولالله(ص) يوما علی أصحاب الصفة فرأی فقرهم وجهدهم وطيب قلوبهم فقال أبشروا يا اصحاب الصفة من بقي أمتي علی النعت الذي أنتم عليه راضيا بما فيه فانه من رفقائی يوم القيامة» (روزی پیامبر(ص) در کنار اهل صفه ایستاد و فقر، تلاش و صفای دلهایشان را دید. فرمود: «ای اهل صفه، شاد باشید. هر که در امت من مانند شما بماند و به داشتههایش قانع باشد، در روز قیامت از یاران من خواهد بود)[۴].
در روایت دیگری تحت عنوان صفت مؤمنین و علما، چنین آمده است: «قال رسولالله(ص) ليس الايمان بالتمني ولا بالتحلي و لکن ما وقر فی القلب و صدقة العمل والعلم علمان علم باللسان وعلم بالقلب، فعلم القلب النافع وعلم اللسان حجة الله علی ابن آدم» (رسول خدا(ص) فرمود: ایمان به آرزوها و خیالات باطل نیست، بلکه ایمان به آنچه در دل جاى دارد و نیکوکارى است. عمل و علم دو علم هستند: علم زبان و علم قلب، پس علم قلب نافع و علم زبان، حجت خدا بر فرزند آدم است)[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.