شرح مناجات تائبين

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    شرح مناجات تائبين
    شرح مناجات تائبين
    پدیدآورانطاهرزاده، اصغر (نويسنده) گروه فرهنگي الميزان (سایر)
    ناشرگروه فرهنگی المیزان. انتشارات لب المیزان
    مکان نشر[بی جا]
    سال نشر13سده
    چاپ1
    شابک-
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    شرح مناجات تائبين، از آثار سخنور و نویسنده معاصر، اصغر طاهرزاده (متولد 1330ش)، اثری تربیتی اخلاقی است که به شرح اولین دعا از مجموعه «مناجات خمس عشر» می‌پردازد و می‌کوشد اهداف و پیام‌های امام سجاد(ع) را برای نسل امروز با زبان ساده و روشن تشریح کند.

    هدف و روش

    • متأسفانه نویسنده یا ناشر هیچ توضیحی درباره اثر حاضر عرضه نکرده‌اند و بسیاری از پرسشها در مورد چگونگی و اهداف و روش نگارش و نشر آن را بی‌پاسخ گذاشته‌اند.
    • اصغر طاهرزاده دراین اثر به نقد وضعیت فرهنگی موجود جامعه می‌پردازد و راه حلّ اخلاقی ارائه می‌کند. نویسنده برای ملموس کردن پیام‌های اخلاقی و تربیتی، افزون بر آیات و روایات، از اشعار مولوی و حافظ و اندیشه‌های بزرگانی چون امام خمینی و آیت‌الله بهاءالدینی بهره می‌برد. [۱]

    ساختار و محتوا

    • کتاب حاضر، مقدمه ندارد و از 4 گفتار به ترتیب ذیل تشکیل شده است:
    • گفتار اول: ضرورت دعا برای بیداری روح، اولین منزل هوشیاری: اقرار به خطا در نزد خدا، مرگ قلب و لذت نبردن از عبادت.
    • گفتار دوم: تبیین جایگاه دعا و انس با پروردگار، هدف غایی مناجات: رسیدن به مقام انس با خدا و لذت بردن از هم‌نشینی با معبود.
    • گفتار سوم: رهایی از کبر و امید به غفران، دعا: عاملی برای شکستن بت تکبر و ایجاد خضوع و انابه در پیشگاه حق، راه آزادی از زیر بار سنگین گناه: پناه بردن به مقام «سمیع‌الدعاء» بودن خدا.
    • گفتار چهارم: ترمیم رابطه عبد و رب، دعا: «سرمایه قلب»، چگونگی درمان کردن دردهای روحی با توجه به فقر مطلق خود و فراخواندن اسماء الهی.

    نمونه مباحث

    • دعا؛ عامل ترميم رابطه عبد با ربّ‌ ... دعا كردن يك توانايى روحى نياز دارد تا انسان بتواند جهت قلب خود را از دنيا منصرف كند و به‌سوى خدا معطوف دارد و به‌همين جهت پيامبر خدا (ص) مى‌فرمايند: «اَعْجَزُالنّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ‌الدُّعاء ؛ يعنى ناتوان‌ترين انسان‌ها، انسانى است كه از دعا كردن عاجز باشد. چون اين‌چنين انسانى، عملاً قلبش را در اختيار خود ندارد. همچنان‌كه حضرت مى‌فرمايند: «اگر خداوند خير بنده‌اى را اراده كند، قلب او را به طرف دعا سير مى‌دهد»: «فَإذا اَرادَاللهُ تَعالي بِعَبْدٍ خَيْراً انْتَحي قَلْبَهُ لِلدّعاء»؛ پس از خداوند مى‌خواهيم ما را از اين لطف و رحمت خود محروم نگرداند و از طريق توجّه بيشتر به امثال اين مناجات‌ها بتوانيم رابطۀ خودمان را با خدا محكم كنيم.... [۲]

    پانویس

    1. از جمله ر.ک: متن کتاب، ص8 و 44.
    2. متن کتاب، ص53.

    منابع مقاله

    • متن کتاب.

    وابسته‌ها