شرح أول کتاب في التجويد

    از ویکی‌نور
    شرح أول کتاب في التجويد
    شرح أول کتاب في التجويد
    پدیدآورانسعیدی، علی بن جعفر (نويسنده) عرباوی، فرغلی سید (محقق)
    عنوان‌های دیگرالتنبیه علی اللحن الجلی و اللحن الخفی
    ناشرمکتبة اولاد الشيخ للتراث
    مکان نشرمصر - جیزه
    سال نشر2008م
    چاپ1
    شابک977-371-210-9
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /م7ش4 78/4 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    شرح أول کتاب في التجويد، یا «التنبیه علی اللحن الجلي و اللحن الخفي»، نوشته قاری و قرائت‌شناس شیرازی قرن پنجم هجری قمری، ابوالحسن علی بن جعفر بن محمد سعیدی رازی حذاء مشهور به ابوالحسن سعیدی (متوفای حدود ۴۱۰ق)، چگونگی تلفّظ حروف زبان عربی را توضیح می‌دهد و مسأله آسیب‌های آشکار و پنهان در إعراب و قرائت و تجوید کلمات را تحلیل و تفسیر می‌کند. پژوهشگر معاصر صوت‌شناسی و تجوید و قرائت، فرغلی سید عرباوی این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی سودمند بر آن افزوده و شخصیت و آثار ابوالحسن سعیدی و نیز روش اثر حاضر را معرفی کرده است.

    اهمیت کتاب

    • اثر حاضر، از آن جهت که اولین کتاب در دانش تجوید است، در تاریخ صوت‌شناسی زبان عربی جایگاه مهمّی دارد. مسأله «لحن خفی» و توضیح صورت‌های گوناگون آن و مثال‌های متعدد برای فهم آن، که از مسائل مهمّ تجویدشناسی است، برای اولین بار در همین کتاب مطرح شد و اندیشوران بعدی از آن استفاده کردند.[۱]

    هدف و روش

    • ابوالحسن سعیدی، با تأکید بر آنکه کتاب حاضر را در پاسخ به درخواست یکی از مؤمنان فراهم کرده، بدون ذکر نام آن شخص، افزوده است: من نگارش تجوید الفاظ قرآن را به خاطر مودّت و برادری ایمانی پذیرفتم و امیدوارم خدای کریم درخواست تو و پاسخ مرا خالص برای خودش قراردهد.[۲]

    ساختار و محتوا

    • ابوالحسن سعیدی، در این اثر مختصر، موضوع دقیق اشتباهات گویشی در قرائت قرآن و به‌ویژه لحن خفی و خطای در تجوید و تلفظ صحیح حروف و مسائلی مانند تفکیک بین ممدود و مقصور را با ذکر مثال‌های فراوان از جمله آیاتی از سوره حمد تشریح می‌کند.

    نمونه مباحث

    • شایسته است که قاری قرآن بعد از شناخت لحن جلی، لحن خفی را بشناسد؛ زیرا لحن دو نوع است: لحن آشکار این است که کلمه منصوب را مرفوع بخواند یا مرفوع را منصوب کند و یا منصوب و مرفوع را مجرور بگوید و مانند آن. پس لحن جلی را کسانی که مزه علم را چشیده‌اند مانند قرائت‌شناسان، نحویان و دیگران، می‌شناسند. لحن پنهان آن است که هیچ کسی نمی‌داند جز قرائت‌شناس متقن و دقیقی که به مخارج حروف و حقّ هر کدام، آگاهی دارد. [۳]

    پانویس

    1. مقدمه محقق، ص48-49.
    2. مقدمه نویسنده، ص55.
    3. متن کتاب، ص55-58.

    منابع مقاله

    • مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها