زرینکوب و نقد ادبی
| زرینکوب و نقد ادبی | |
|---|---|
| پدیدآوران | پارسینژاد، ایرج (نویسنده) |
| عنوانهای دیگر | عبدالحسین زرینکوب و نقد ادبی |
| ناشر | سخن |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1392 |
| چاپ | یکم |
| شابک | 978-964-372-636-2 |
| موضوع | زرینکوب، عبدالحسین، 1301 - 1378 - نقد و تفسیر، نقد ادبی - ایران - تاریخ - مقالهها و خطابهها، نقد ادبی - ایران |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR۸۰۷۶/ر۹۶،ی۸۲۴ ۱۳۹۲ |
زرینکوب و نقد ادبی تألیف ایرج پارسینژاد؛ این کتاب به بررسی انتقادی آثار عبدالحسین زرینکوب در حوزۀ نقد ادبی پرداخته و نقاط قوت و ضعف آثار او را بازنمایی میکند و سهم بزرگ او را در تاریخ نقد ادبی ایران نشان میدهد.
ساختار
این کتاب در یک جلد و 440 صفحه و در شش فصل اصلی سازماندهی شده است.
گزارش کتاب
کتاب «زرینکوب و نقد ادبی» اثر ایرج پارسینژاد، بررسی جامعی است بر آثار عبدالحسین زرینکوب در حوزۀ نقد ادبی. این اثر با نگاهی تحلیلی و انتقادی به بازخوانی و ارزیابی مهمترین آثار زرینکوب در زمینۀ نقد ادبی میپردازد و جایگاه او را به عنوان یکی از مهمترین منتقدان ادبی معاصر ایران تبیین میکند.
در فصل اول کتاب، پارسینژاد به بررسی انتقادی رسالۀ «فلسفۀ شعر یا تاریخ تطور شعر و شاعری در ایران» میپردازد که زرینکوب آن را در بیست و دو سالگی در تیرماه 1323 در بروجرد منتشر کرده بود. مؤلف در این فصل عیب و هنرهایی را در این اثر شناسایی میکند که به باور او در آثار بعدی زرینکوب نیز تکرار شده است.
فصل دوم به بررسی گفتار «ادبیات در محکمۀ تاریخ» اختصاص دارد که زرینکوب در سال 1326 در نشریۀ دانشنامه منتشر کرده بود. در این گفتار، زرینکوب به داوری دربارۀ دعاوی محافظهکاران و تجددطلبان ادبی در محکمۀ تاریخ پرداخته است.
فصل سوم کتاب به بررسی اثر مهم و دوجلدی «نقد ادبی» زرینکوب میپردازد. پارسینژاد این کتاب را گسترشیافتۀ نخستین اثر زرینکوب میداند و معتقد است روش کار مؤلف موجب شده تا به مطالب گوناگون به صورت سطحی پرداخته شود و مایۀ اصلی تحقیق که سیر تاریخی نقد است، تحتالشعاع مباحث تاریخی و فلسفی پرحجم و آشفته قرار گیرد.
فصل چهارم به بررسی کتاب «با کاروان حله» اختصاص دارد که تذکرهمانندی است از شاعران ایرانی از رودکی تا دهخدا. در این فصل، هر بخش از کتاب با استناد به منابع معتبر بررسی میشود و قلم شیوا و دلنشین زرینکوب در روایت داستانگونه از زندگی شاعران مورد تحلیل قرار میگیرد.
فصل پنجم به بررسی دیدگاههای زرینکوب دربارۀ ادبیات معاصر و فصل ششم به تمایل او به تجدد در نقد ادبی میپردازد. مؤلف در سراسر کتاب بر این نکته تأکید دارد که نقد آثار زرینکوب به معنی نفی و انکار آنها نیست، بلکه نشانۀ قدرشناسی از اهمیت آثاری است که با گذشت سالها اعتبار خود را برای نقد و بررسی حفظ کردهاند.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات