سؤالات السلمي للدارقطني

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    سؤالات السلمي للدار قطني
    سؤالات السلمي للدارقطني
    پدیدآورانسلمی، محمد بن حسین (نويسنده) فریق من الباحثین (محقق)
    ناشر[بی نا]
    مکان نشر[بی جا] - [بی جا]
    سال نشر13سده
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /د2س9 114/2 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    سؤالات السلمي للدارقطني اثر ابو عبدالرحمن محمد بن حسین سلمی (متوفی 412-325ق)، کتابی است در علم جرح‌وتعدیل که حاصل سؤالات نویسنده از استاد خود، ابوالحسن دارقطنى (306- 385ق) است.

    مهم‌ترین و برجسته‌ترین تخصص دارقطنی در دانش حدیث است. او در زمان خودآگاه‌ترین فرد به حدیث بود. البته وی در تعامل با حدیث تمام توجه خود را به بحث اسناد و راویان معطوف ساخته و به مباحث فقه‌الحدیثی اهتمامی نداشته است. او در این زمینه به چنان مقامی دست یافت که داوری‌هایش درباره نااستواری برخی اسناد صحیحین به‌عنوان استثنایی بر اجماع اهل‌سنت بر صحت روایات این دو کتاب تلقی شده است. بیشترین آثار او، همچون اثر حاضر، در همین زمینه تدوین‌ یافته است و سؤالات شاگردان برجسته‌اش، عموما به همین موضوع اختصاص دارد. این پرسش و پاسخ‌ها مانند کتاب حاضر، بر اساس نام پرسشگر شهرت یافته است. محور اصلی این اثر، جرح‌وتعدیل راویان است و از منابع مهم محدثان بعدی در تألیف آثار خود در جرح‌وتعدیل بوده است[۱].

    علما و نویسندگان بزرگی، تحت اسامی و عناوین مختلف، از این کتاب نام برده‌اند که این امر، نشان‌دهنده اهمیت و ارزش آن نزد ایشان می‌باشد. ابوالفضل عبیدالله بن عبدالله هروی در «المعجم في مشتبه أسامي المحدثين» تحت عنوان «السؤالات مما جمعه الشيخ أبوعبدالرحمن محمد بن الحسين السلمي الصوفي النيسابورط من ألفاظ الحافظ أبي الحسن علي بن عمر الدارقطني» از آن نام برده و سزکین فؤاد (1342- 1439ق) با نام «السؤلات مما جمعه أبوعبدالحرمن محمد بن الحسين السلمي من ألفاظ الدارقطني». ابن قیسرانی(448-507ق) در «أطراف الغرائب و الأفراد»، ذهبی در «سير أعلام النبلاء»، بدرالدین زرکشی در «النکت علی مقدمة ابن الصلاح»، ابن ملقن در «البدر المنير» و حسن بن لیث بن حاجب در «لسان الميزان»[۲].

    در این کتاب، مجموعا به 478 سؤال پیرامون جرح و تعدیل راویان، پاسخ داده شده است[۳].

    سؤالات بر اساس نام راویان، به ترتیب حروف الفبا تنظیم شده است، به گونه‌ای که نخستین راوی، ابویعلی موصلی[۴] و آخرین نفر، یحیی بن معین می‌باشد[۵].در پایان نیز در بابی جداگانه، اسامی افرادی که بر اساس کنیه معروف هستند، ذکر گردیده است[۶].

    پانویس

    1. ر.ک: نفیسی،شادی، ج16، ص755-756
    2. مقدمه محقق،ص50-52
    3. متن کتاب،ص366
    4. متن کتاب،ص86
    5. همان،ص336
    6. همان،ص337

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. نفیسی، شادی، دانشنامه جهان اسلام، جلد 16، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، چاپ اول، 1390.

    وابسته‌ها